Var að skoða þennan hlut lútsins og ákvað að skella einni inn.
Amon greyið þrátt við þraut,
þarf sem fyrr að glíma.
Með sódómískum sessunaut,
situr hann í tíma.
Anon litli anal sinn
óttast um í tíma
sessunautur setji inn
sekkjapípu sína
Amon þú ert ágætt skáld
áfram máttu yrkja
Kasta hér þitt söngva sáld
sálmana munt styrkja
Velkominn hingað Amon... þetta er skemmtun mikil, þú munt ekki sjá eftir því að kíkja hingað oftar
Mikið er gaman að sjá allan kveðskapinn hér, þetta hefur mig alltaf langað til að prófa. þessi frumraun mín lýsir ástandi mínu núna.
Þrútinn snípinn ég teygi og toga
tittling í rennblauta kuntu vil fá
af sjúklegri greddu og losta ég loga
leyfist nú öllum að riðlast mér á.
Kynþokkinn drýpur af hverju orði... hehe
Kynþokkafull og klámsins orð
kastaði fram á fullu
Ægigóður var orðaforð
yfir lútsins sullu
Vísan komin, legg til að aðrir feti í fótsporin og setji vísur í sín innlegg...
Nei, volg sturta. Sturtuhausa má brúka til ýmsa hluta. ‹Starir á ekkert sérstakt eilitla stund›
Einu sinni vantaði mig hamar og þá notaði ég sturtuhausinn. Áttirðu við eitthvað svoleiðis?
Jæja, það var eins gott að þetta var ekki hamar segi ég nú bara.
Velkomin Baugabrún. Þetta þykir mér ótrúlega góð frumraun
Hugljúfara hugarfar get ég vart hugsað mér hjá konu.
Baugabrún þú böllinn minn
bólginn máttu nota
Ég tólinu skal troða inn
í tussu þína vota
Þér ég lofa dúndurdrætti
drjólann oní kok þitt rek
þú öskra skalt af öllum mætti
er ég þig í rassgat tek.
Ég sé enga ástæðu til þess. Auk hinna venjulegu áhrifa, finn ég fyrir extra skammti af stolti.