Þáði hann mitt vonda vín.
Vömb hans fór að ólga.
Sat á kamri í kvöl og pín
og kallaði mig pest og svín.

Svínapestin prestinn tók
er pokarann hann mærði.
Engin hjálp var heilög bók
og helvíti loks trú hans skók.

Skók ég hnefa honum að.
Heitir Soros djöfull.
Honum ills og böls ég bað.
Bað hann fara í kvalastað

Kvalastaður kitlar þann
sem kvölum vill út deila.
Engum þess ég óska kann
að í þann staðinn fari hann.

Hann sem fólkið hatar mest
heitir Georg Soros.
Hefur unnið illa flest.
Enginn hefur verri sézt

Sézt ég þar sem sólin skín
og safna í mig geislum.
Best er þá að liggja lín
og líka súpa brennivín.

Brennivín mér boðið var.
Blessaði ég alla.
Lífgaði mitt lundarfar.
Lofkvæði ég flutti þar.

Þar sem enginn þekkir mig
ég þori ekki að vera.
Einsemd kemst á annað stig
og eflaust ríður mér á slig.

Sligar hesta, heldur feit.
Hún mun þurfa að ganga.
Upp á heiði on'í sveit.
Illa líður. Það eg veit.

Veitingarnar vil ég fá
sem vertinn bestar telur.
Í vasa minn þá mun ég ná
mæta skildingana þrjá.

Þrjá menn sá ég sötra kók
í söluturni Manga.
Þá ég upp úr tösku tók
töflur; þetta stuðið jók.

Jók á fjör er ég kom hér,
það jafnan ekki gerist.
Ætli dofni er ég fer?
Eða kemur stuð frá þér?

Þér að segja það er rétt
þekkir finnst mér ríkir.
Kjörorð mitt er stétt með stétt.
Styð ég íhald. Tel það klett.