Rifjum hér upp gullöld Gestapó.
Ég man eftir upplausninni á Kaffi Blút ţegar Galdri, Tígra og Hexia voru ađ hrekkja mig...Brestur í óstöđvandi grát
Ég man eftir friđargćsluliđum (sem dugđu lítiđ gegn hrekkjum Ívars).
Ég man ţegar Ívar kíkti viđ hingađ oftar en á fimm vikna fresti.
Mig rámar einnig í ađ hann hafi átt konu.
Klórar sér í höfđinu, opnar lítinn bjór og brummast í burtu á Zetor
Vjer munum er Enter breytti Frella og Hórasi í e.k. hamstra í refsingarskyni og Ruslaskrímsliđ hugđist eta ţá (Namm, matur! eđa eitthvađ svoleiđis).
Ég man Vímus.
Starir ţegjandi út í loftiđ, dćsir mćđulega, lítur út um gluggann og brestur í óstöđvandi grát
Ég man ţegar Vímus og dordingull efuđust um kyn mitt, ţegar ég birtist hér fyrst sem grýti. Ţađ var skemmtilegur tími Ljómar upp
Svo kveikti dordingull á ţessum ţrćđi.
xT
Ég man ţegar viđ Vímus ţjálfuđum á okkur klámkjaftana. Ţađ var gaman.Dćsir mćđulega og lítur út um gluggann[/s]
Ţađ er nauđsynlegt ađ muna Vímus. Man Vímus og skálar í lyftidufti
Já, Vímus gleymist ekki svo auđveldlega. Vjer munum t.d. er hann orti e.k. níđ um oss og fleiri gesti hjer, ţađ var stórskemmtilegt Ljómar upp viđ minninguna.
Svo er ţráđurinn er Grýta nefndi skemmtilega furđulegur.