"Viti menn" er vanalega sagt
ef vitleysunni kemst þú skammlaust frá.
Eitt sinn fór ég inn á ball í dragt,
og ekki þetta heyrði, svei mér þá.
Þá var gaman, þá var stuð
þá var drykkjumenning.
Drakk þá Jesús, drakk þá Guð,
drakk þá heilög þrenning.
Þrenningunni þannig lýsti
og þar af hlaust þá vandinn:
Feðgana í flöskum hýsti
fór í hálfa andinn.
http://www.hjkeen.net/halqn/mquixote.htm
“Can you explain the Trinity to me? It was more than they could do in Salamanca.”
“I can try.”
“Try then.”
“You see these bottles?”
“Of course.”
“Two bottles equal in size. The wine they contained was of the same substance and it was born at the same time. There you have God the Father and God the Son and there, in the half bottle, God the Holy Ghost. Same substance. Same birth. They’re inseparable. Whoever partakes of one partakes of all three.”
“I was never, even in Salamanca, able to see the point of the Holy Ghost. He has always seemed to me a bit redundant.”
“We were not satisfied with two bottles, were we? That half bottle gave us the extra spark of life we both needed. We wouldn’t have been so happy without it.”
“I have given wrong instruction. The Holy Ghost is equal in all respect to the Father and the Son, and I have represented Him by this half bottle.”
“Is that a serious error, father?”
“It is anathema. It was condemned expressly at I forget which Council. A very early Council. Perhaps it was Nicaea.”
“Don’t worry, father. The matter is easily put right. We will throw away and forget this half bottle and I will bring a whole bottle from the car.”
Helgan anda hinna tveggja hylli þvarr;
og reyndist þeirra Ringo Starr.
Starr í Hamborg Storm með var
en stalst til Bítla.
Í æsku var hann algert skar
en engin skrítla.
Skrítla er orð sem skrifa má með í-i,
en standi til þess vilji og von
má velja i skrýtlu ufsilon.
Ufsilon og don ég gjarnan gleymi,
því gengur ekki að muna regluna.
Þó orðin frá mér ótt og títt hér streymi
ég ætla vart að setja í negluna.
Negluna Tumi í gatið tróð
tilbúinn í róður.
En uppá briggju Stebbi stóð
stæltur og göngumóður.
Móður þína muna skalt
marga þína daga
Bróður þínum byrla salt
barnum pínu vaga
Vögum vér og vögum vér
með vora breiðu þjóa.
Aftur er komin, og er það ver
öldin póa.
Öldin gestapóa.
Gestapóa geta skal í gögnum safna
og reynt að geta réttra nafna -
reyndar yrði því að hafna.
Hafna í sól og sumaryl
sínu Gestapói,
póar nenna, skást ég skil,
skoða það á klói.
Klói er á Kókómjólkurkönnunum.
Gengst hann upp í glennunum
og gírast upp í spennunum.
Spennu meiri vart ég veit
á vappi mínu um helgan reit
þar sem ferðalangur leit
lundinn græna, kraup og skeit.
Skeit- ég -bretti skellti undir skóna nýja.
Ýmsir vildu upphátt hlæja,
eðal- þó það væri -græja.
Græja kvæði á Gestapó í sumar
ég og Billi, bara tveir.
Býsna þrjóskir gumar.
Gumar einn af góðri lausn á málum.
Leiðréttingin leysti allt!
Í léttöli nú skálum!
Skálum bræður skál
skundum út á völl.
Með alslags punt og prjál,
pela og gleðjum sál