Nú er mættur vetur votur
veðurfarið kólnar hér.
Ég er ennþá snar og snotur
snyrtilegur það finnst mér.

Mér þykir af vísdóm og vissu
vont að menn geri þá skissu
að afhenda um Ísalands trissu
ídjótum hríðskotabyssu.

Hríðskotabyssur í bíla
Bjánar í löggunni fíla
Væri þeim nær
að afhenda þær
Fólki sem Sigmund vill kýla.

Kýla vildi Bangsi Björn
Bjarnastaða álvinn.
Þá tók hanns að gaula görn
gargaði árans bjálvinn:

Bjálvarnir með byssurnar
á bátnum vildu fljóta.
Hlupu allar hryssurnar
er hófu þeir að skjóta,

Skjótur sér í búðir brá
bóndi sæll og glaður.
Enga þar hann sálu sá
sár og leiður,maður.

Maður skrítin skeppna er
sem skerið okkar byggði
Eigi samt það heppnast hér
að halda byggð hér tryggðri.

tryggja má ég troðna braut,
sem tel ég verði að fara.
hún liggur upp og oní laut,
og eitthvað annað bara.

Bara upp af stólnum stóð
stoltur karlinn bara.
Í sína pípu taði tróð,
Tumi sonur Ara:

Ari, faðir Tuma, tróð
tóbaksrudda þó
upp í forna slímvegs slóð;
sló á lær og hló

Hló mér í brjósti, hart og kalt,
þótt hugur gjörðist þungur.
Því annarra lán er einnig valt
og allir vegir klungur.

Klungur mun ég klöngrast um í klakabrynju,
takast á við forna frenju;
fen svo gleypa mig að venju.

Venju fremur fáorður
frændi gerist núna.
Dragist það að ná norður;
ná hann viill í frúna.

Frúna heldur fúna
fann ég undir klöpp
Með tauti og talanda Cloona
tók hana á löpp

Löpinn hölt og skrítin skökk
skakklöpp er kvutta nafnið.
Óvart grey í hafið hrökk,
hundblautur í safnið.

Safnast hingað svangir menn
sossum eins og gengur
víst er það og verður en
ég verð hér eitthvað lengur.

Lengur eflaust varir vetur
versnar meira tíðarfar
Peysu kallinn klætt sig getur
og keypt sér öl á næsta bar

Bardaga er boðið til
barstólarnir fyllast.
Gininu er gert þar skil
gestir síðan tryllast.