Stjóri einn á ferð og flugi
ferðast enn á hjólinu.
Ofurlítill ofurhugi
oftast þó í bólinu.
Nú varðstu of seinn góði!
Stjóra Svampur ætíð er
átrúnaðargoðið Sveinsson.
Þótt ásýndum sé oftast hér
eins og séra Heimir Steinsson.
Steinsson nefnist falleg fljóð
fegurð sýna kunni
á sviði léttklædd stúlkan stóð
Stoltur var af Unni
Unna sinni Unni
Unnar vildi kunna
en klunnalegur kunni
klunninn ekki að unna.
Unna liprum ljóðum
lútargestir kunna.
Andans safna sjóðum
sækj'í viskubrunna.
Viskubrunni vísna í
voða grunnum stóð
Yrkja kunni orðin hlý
eru þunn nú ljóð
Ljóð úr litlum sjóði
lakann bjóða þokka.
Blóði hnýtt og hnjóði
hnokka rjóða lokka.
Lokkandi og lipur
leikur upp til hlíða
sýnir járn og svipur
segir: komdu að ríða.
Ríða vill til réttar brátt
rollugreyin draga
brennivíni kyngja kátt
kyrjuð verður baga
Bagalegt og bölvað
berst oss þetta kvæði:
Íslandspakkið ölvað
engum býður næði.
Næðir yfir fannir og frostkaldan völl
ferlegt er nefið, það má hafa á tröll
því kóngur vil ég verða í voða stórri höll
með veldissprota, kórónu og risastóran böll.
Böllin fór ég fór ég forðum á.
Flest þar gekk mér miður.
Ekkert víf mig vildi sjá
var svo sleginn niður.
Niðurlútur labbar hér
læknaræfilstetur
laun hans hækka líka ber
þá lifað karlinn getur
Getuleysið gerir stundum glennur stórar
eftir að ég aleinn þjóra
átján kalda Vikingbjóra.
Bjórar flestra bæta líf
blítt það er mín vissa
Leitt mér finnst ef vilji víf
veslings frosk ei kyssa
Kossaflens er kvenna sport,
karlar dansa ekki.
ég upplifi á öli skort,
edrú gerist rekki.
Rekkar drekka roggnir æ
reyna meir'en hinir
Ölið góða oft mér fæ
ef það koma vinir
Vinur minn hann Vinni
vinnur keikur.
Sinnir vinnu sinni
sinnisveikur.