Fína netið fyrir legg nú fiska væna
Veiði mun ég slakur slægja
Slorið læt þó stundum nægja
Nægjusamur naumast telst en nautnasjúkur.
Enda sést að breiður búkur
um bumbuna er harla mjúkur.
Mjúkir eru margir hér þá mörinn þyngir
Andans bragi yrkja slyngir
Ansi þykkir mittishringir
Mittishringir marglitir um maga Skúla,
sem keppist við og viðrist púla
við að reyna að læra húla.
Húlatakti tæpast næ og títt ei stunda
strápils ekki stirður munda
stífar mjaðmir i mér blunda
Blunda oft á básum sínum beljur fastar
maður þeirra mjólk ei lastar
mikið hann þó á þær hastar
Hasta ég á hundinn minn ef hænsnin eltir
Hættir þá, og hátt svo geltir
Hrygginn því næst á sér veltir
Veltur allt á vísnagerð á vorum tímum
stoltir hér við stuðla glímum
stökur okkar góðar rímum
Rímur þær sem raula ég á rökkurkvöldum
ylja mörgum kroppi köldum.
Kvæðamaður ríður öldum.
Öldur brotna bátum a og ber' að landi
fley þó við það stundum strandi
ef stoppa þeir i mjúkum sandi
sandalar og sólarbað um sumartímann
verður hjá mér rugluð ríman
reyni ég að tal'í símann.
Símalandi í Símalandi símar landi.
Síma- Símon vændi um -vændi
vændi er að sér bændur hændi.
Hændi að sér hunda þrjá í haust og vetur
Kínverjinn sem kemst af betur,
því hvolpastóðið lystugt étur.
Jeti kallast jötunn þar sem jarðir fenna.
Loðið tröll með lókinn stinna.
Las ég það í bók um Tinna.
Tinna ætti að taka við af Tinna núna,
jafnrétti það sætt mun sýna,
svo það verður allt í fína.
Fín og smá er fröken ein á ferðalagi.
Stór brjóst, stinnur magi,
sleppur við raðir af ýmsu tagi.
Tage allir ættu að þekkja Erlander
er stats- var mætur -minister
og meiriháttar kavalér.