Helgarslenið hristum nú með hraði burt.
Vætum allt sem virðist þurt.
Vek mér þrá með villtri brá sem virðist grá.
Ég býð á krá en fer svo frá.
Fráleitt ég er farinn í þann fúla rass
er þú bauðst mér illa skass.
Skassið tamið skilst mér að sé skáldverk gott,
í því finnst því eflaust plott.
Hlynsýrópi hella Kanar helst til vel
á þykkar pönnsur, það ég tel.
Þær sem fara þungaðar af þjóðhátíð
eflaust fóru upp í hlíð.
Hlýðinn ort eg hér af ljóðum hef nu nóg
Gleði veitir Gestapó
Búinn að laga
Þarna vantar aðeins upp á til að klára stúfhenduna.
Gestapóar gleðja sig við gestaþraut
uns þeir hverfa burt af braut.
Braut ég gamla bollann minn og bað um glas
að líma saman lik' er bras
Bras og raun og þraut er þung að þekkja mann
sem óskir þínar allar kann.
Kann að gera kvæðin góð og kyrja vel
Mikilvægan taktinn tel
Tel ég það að líma saman lík sé list,
þó held ég það sé heldur trist.
Tristan kallast karl i bók og krýndur prins
Vildi auðinn -vegar hins-
Hins ég óskað hefi lengi í huga mér,
þetta ávallt upp þó sker.
Skerjafjarðarskáldið sjaldan skemmtir sér
nema mæti mér og þér.