Skarfur nefnist skrattakollur
skundar hér á lútinn inn´.
Að mérr settist heljar hrollur,
heldur betur væni minn:
Liðneskja er lappinn sver
Lyddukall og bleiða
Gersamlega gagnslaus er
gunga til að eyða
Væri einhver annar til
að eiga svarið
Nermal get og vil
bara barið.
Tókuð þið eftir nýja og frábæra bragarhættinum?
Everto vil tukta til
Texa mun ég berja.
Þettað árans fanta fyl
flærnar munu erja.
Þó Nermal kjafta gleiður gapi
grautar dausinn samt ég víti.
Og baða hann í leðju lapi
lúsamjólk og kúaskíti.
Fjarskalítið félegur
fjasar karlinn lon & don.
Lappi er svo lélegur
að laga hann er borin von.
Z Natan er nöldurskjóða
nötrabdi á beinunum.
Unnandi er lista ljóða
lævirkjans á greinunum:
Nú yrkir um lævirkja lappi,
sá lævísi rassgarnartappi,
sem leggst eins og mara
á Lútinn og bara
liggur þar, lókurinn slappi.
Þig skal berja og tukta til
tóu lóksins froskur
Ó þú arma frogga fyl
fyrirlitni þorskur!
Þorskur landi þurru á,
þykir herra Lappi.
Aumingi, já enginn smá,
uppfullur af crappi.
Þú ert gæskan kannski gröð
en getulaus að neðan
Eins og meri stendur stöð
með stólpípu á meðan.
þegar að mig þjakar loft
og þrýstingur að neðan.
uppí lappa opin hvoft
ég aflæt þrýsting téðan
þaðan snýr það illa ort
ekki í neinu formi
ég illa fer með ljúfan lort
að ljá hann þessum ormi.
Uppi glennir gopuna
gapandi uppí vindinn.
Gleypir rolan ropuna
rotnar erfðarsyndin.
leitun er að öðru eins
óbermis drullu hræi
hvergi teldist til neins meins
þó tíkin lappi dæi
Upprifinn með ofsa kjaft
ergir fólk og fénað
Köllum fýrinn fylliraft
því fjör hans hefur rénað
Ívar þú ert skíta skarn
skollanum ert verri.
þú ert svoddan blessað barn
blöndulókur,perri.
Úr nefi mér, nafla og eyra
má nýtilegt sækja meira
en allt þetta hnoð
og undirmálsmoð
sem lætur oss lappi heyra.
Froskurinn hér fagur var
en fékk af sinni ásýnd nóg,
núna er hann aldið skar
og ætti helst að koma í lóg.
Hann Billi er blaðrandi skjóða
bulunnar fjasandi ,skotti.
Unnandi laga og ljóða
lúmskur andskotans hrotti.