Arason Páll þetta eymdarlíf kveður
Adolfs og drottins í nafni.
Nú verður hans gulnaði gamlingjareður
geymdur í krukku á safni.

Dagsins verki loks er lokið
legst ég bráðum koddan á.
En úti geysar regn og rokið
ræsin stíflast voði þá.

Helgi er verðlauna verður
og víst er fínt skáld hún Gerður.
Þótt bæði nú hnossið hreppi
veit Helgi þó meira um sveppi.

Oní glasið aðeins lít,
einkum þó á kvöldin.
Hverrar stundar kátur nýt
og klíp í ástarhöldin.

Vísa dagsins verður nú
voðalega klén.
Innihaldið út úr kú
og umgjörðin vart pen.

Ég er bæði lúmskur og laginn.
Lýg og stel. Það veit ei fjöldinn.
Þau gæði sem ég græði á daginn
grilla ég svo heima á kvöldin.

Nú er úti frost og fjúk
fennir yfir sporiin hanns
Sem gengur einn á Hágangshnjúk
hugaðs göngu og snalamanns.

Næs er í dag, ei nokkuð að gera,
og notaleg stund, sælu þrungin.
Mér líkar svo vel að liggja og vera,
ljúflega að strjúka, eistun og punginn.

Uppi er bæði slægur og slungin
slopp gerast eystun.bæði
Augunum báðum pýrir á punginn
piltur í næði:

Að veturinn skuli ekki burtu úr bæ
og brumin að verða að laufi.
Að verkalýðsforystu fyrsta maí
fyrirmynd sé Hans klaufi.

Vorið er komið og karlinn er glaður
krían og svanur í hólman er sest.
Vorboðinn ljúfi hnitmiðar hraðar,
heiri í lóu þeim indæla gest.

Vikukúr af Vóstar-S
virðist lækna meinið.
Afslöppun og ekkert stress
endurnærir beinið.

Í tvöhundruð ár hef ég yfir þér vakað,
auðmjúka þjóðin er svipuna kennir.
Og konurnar hafa með kaffinu bakað
kleinur og pönnsur sem niður þú rennir.

Upp reis Jón úr þungri sára sótt.
Sómi Íslands togaði hann á fætur.
Vildi frelsi Íslands enda þótt,
ýmsir hefðu á því litlar mætur.

- - - - - - - - - - - - - -
Ó! Þjóð mín kæra haldin sárri sótt
Sýkt af skuldum, kreppu og vondum ráðum.
Rís upp! sem Jón og heimta fjör þitt frjótt
Frelsi, mundu að, við loksins náðum.

Sjaldan hann nú í fjósið fer
og forðast þar lengi að vera,
því kviðmágur bola karlinn er
sem kálfarnir vitni bera.

Þótt hafi ég liðuga limi,
með löngun til útlanda skimi,
ég bæti vart metið,
sem í biblíu er getið,
og Kristur hann setti í krossfimi.

Hugurinn til fjallana flýgur
farinn að hugsa til rétta.
Framhjá mér smalinn smýgur
smátt mun hér annars að frétta.

Smá tilraun við sléttubönd

Hestur góður, aldrei er
illur mjög við drengi
Bestur talinn, fráleitt fer
fullhratt niðr'á engi