Billi bilaði bilaði ekki í þessu og á kollgátuna. Þetta er Andrés Valberg. Á eftirfarandi slóð má sjá mynd af honum beinskreyttum í valnastakkinum fræga á bókarkápu. http://www.landogsaga.is/section.php?id=2404&id_art=2618
Vel af sér vikið og nú átt þú næstu spurningu.
Svelgi ég harðan sjóinn.
Sætur braggðast flóinn.
Blóð er grænt og gall er rautt
glóbjart myrkrið funablautt.
Yfir volgan svartan snjó
sums og gums og korriró
þögnin öskrar þokutær
þúng sem fis og haturskær.
Er eigi dagljóst að þetta mun vera Halldór Laxness fyrst ritað er "þúng" - hehe ;o)
Dagljóst er það eigi. Og getið þér enn.
Steinn Steinarr?
Eigi var það uppáhaldsskáldið mitt.
Þetta er ekki Æri -Tobbi, er það nokkuð?
Neibbs. A.m.k. ekki Tobbi.
Þetta er flott kvæði – orðkynngimagnað – og breiði sérhljóðinn í upphafi síðustu línu gefur vísbendingu í aðra átt en áður hefur verið nefnd. Giska á Dag Sigurðarson. Þótt ég hafi svosem ekki séð neitt í líkingu við þetta frá honum.
Það er hinsvegar Dagljóst. ‹Glottir eins og fífill›
OK – þetta er úr Rógmálminum. Þá hefði ég nú varla átt að vera í vafa, ein af mínum uppáhaldsbókum.
En hver orti svo:
í hofunum
eðlast kumrandi
reitskiptu myrkrinu
prestarnir
í gröfunum
Góð tilgáta en ekki rétt.
Hér er spurt um skáld af sömu kynslóð, sennilega þó nokkrum árum eldri en Sigjurjón. Virt margra bóka skáld.
Gyrðir Elíasson.
Ekki var það Gyrðir en hann og höfundurinn voru samstíga á upphafsárum sínum sem skáld og döðruðu talsvert við konkretinsma báðir. Erum semsagt að tala um karlkyns ljóðskáld.
Nei Kiddi. Sindri er rúmum áratug yngri en þetta skáld – tæpum einum og hálfum réttara sagt.
Einar Már.