Reyndi sinn tilla að totta.
Tókst ekki að drulluþjappa.
Hlebba, sem er ræsis rotta
úr rassgatinu á Lappa.

Gengur fólki á fullu í skrokk
sem feigan vill þann drullusokk
sauri þakinn sullu-smokk
sáu menn í Bullustrokk.

Gleðst af litlu ljúfurinn
leikur hann sér góurinn
hlewagastir hlandhausinn
hleypur út vits þurrausinn.

Mjög uglulegur Upprifinn
utangátta karlanginn.
Hnuðlar punginn prakkarinn
pínulítið kotroskinn.

Sú ljóðagerð er lapþunnt bull
og lin kartöflustappa,
sem rennur eins og rotið sull
úr raufinni á Lappa.

Froskurinn er furðudýr;
fíflið gáfna slappa.
Hann er eigi skepna skýr
Skrefi á eftir Lappa.

,

Strokkurinn er björgin besta.
Bullar kartan magur rír.
það ætti árans froskinn fessta
friðlausan á gaddavír.

Lappi, þú er labbakútur, litla frík.
Úfamannsins analtík

Hlebbi kvergi finnur frið
flær á búk hanns skríða.
Vindur sér á hægri hlið
og hænu fer að ríða.

Kaunum slegið kynjadýr,
kleprað, hreistrað, loðið.
Í laupinn þar sem Lappi býr
er látnum einum boðið.

Þegar froskdýr fer á stjá,
frjósa andans lindir
við það eitt að þurfa að sjá
þrælinn skipta um myndir.

Að skipta um myndir segist sá
sauður ekki kunna
sem getur ekki flúið frá
fortíð Georgs Runna.

Á hlewa rennur skálda skyta
skondinn gerir bragarbót.
Líkist bjálfinn veður vita,
viðundur og bansett rót.

Forðum tíð eitt sinn ég hrósaði happi
er hundspott sem átti ég drapst vegna heimsku.
Skemmtileg hending, sá hét einmitt Lappi,
hræið var urðað – svo féll hann í gleymsku.

þegar froskur fer á stjá
furðuleg er glíma
röskur garpur ríður þá
rollum á fengitíma.

Ef að geitur glepjast hér
(geldfé, laust við bríma).
Upprifinn þær uppá fer
utan fengitíma.

Um hlewagastir geri bragar bót
bjálfi mun hann enginn.
Aðra ei virðir hætis hót,
til horngrýtis með drenginn

Drengur ljúfur Lappi er
ég lofa hann og prísa
nettur er hann, nakinn, ber
nú fer mér að rísa.