Vanti ţig í veislu nokkra gesti
auglýstu hér eftir ţeim,
viđ öll komum međ nesti.
Nestiđ er nú neđst í grćnni flösku.
Flatkökurnar fljótt svo smyr
í feykistóra tösku.
Tösku hef ég boriđ oft á baki.
Gengiđ skóla í og úr
og aldrey ţjáđst af taki.
Mig minnir ađ Skabbi hafi einhvern tíman leiđrétt mig međ ţessa stuđlaskipan.
Jú, jú. Skv. Heimskringlu.net skal seinni stuđull í fyrstu hendingu ekki vera aftar en í ţriđja bragliđ.
Sumsagt:
Tösku hef ég haft mjög oft á baki.
Gengiđ skóla í og úr
og aldrey ţjáđst af taki.
Tak ég hef og heljarverk í baki.
Eftir burđ og átök ţung
alein hérna vaki.
Vaki hjá mér vina mín um nćtur,
les ég henni ljóđ og ber,
og lögur býđst ágćtur.
Ágćtt var sú eina nóttin forđum
endađi ţó eldur á
eigi fögrum orđum.
Orđin lengur ekki skulu standa.
Ţvílíkt sama um ţađ er mér,
ţessu mátti granda.
(Obbolítiđ af umframsérhljóđum hér ţarnćst fyrir ofan.)
Granda- er í -gámum undirmáliđ.
Sýnist ţađ vart sćldarlíf,
súpa fáir káliđ.
Káliđ mikiđ, kartöflurnar smáar.
Gaman er ađ grilla ţćr,
gular, rauđar, bláar.
Bláar pillur bćta getu mína
fćrir mér víst fjör í stubb
sem farinn var ađ dvína.
Dvína núna diskótaktar mínir.
Enda voru aldrey ţeir
ofbođslega fínir.
Fínir menn ţeir fyrrum gengu um strćti.
Gallaklćddum gćgsnum og
glyđrum nú ég mćti.
Mćti herra, mćltu nokkuđ fleira,
enda fć ég aldrey nóg
af ţessu ađ heyra.
Heyrist minna á haustinn fuglasöngur.
Sunnanlands menn fara á fjall
en fyrir norđan (í) göngur.
Göngulag er samrćmt í sumum flokkum
ađrir sem ekki ganga í takt
eru í mislitum sokkum.
sokkar ţar hjá sumum hafa bćtur.
algengari eru ţó
allskyns krummafćtur.
Göngur strangar góđa blöđru lćtur
standa fram á stórutá
hjá strák međ krummafćtur.
Krummafćtur krummi sjálfur hefur.
Ţjóđ allt veit sem ţriđji kann.
Ţindarlaus er refur.