Dropinn tćr viđ tennur sá ţurrt kokiđ.
Sagđi: nú ég nálgast ţađ
nú er öllu lokiđ.
Lokahnykkinn ljúfa aldrei vantar!
Kvöld víst eftir kvöld, hjá mér,
kvenţjóđ međferđ pantar.
Pantar konan pressukaffibolla,
Hann vill frekar fá sér bjór,
feiknastór er kolla.
Kolla öls á krafta völsa eykur.
Eftir ţrjár hann illa stár,
ástar kárnar leikur.
Leikur ţeirra unađsástarfunda
Gefur flestum gleđistund
gaman viđ ađ dunda.
Ég neyđist til ađ hoppa yfir Offara...
Leika núna lipurtćr viđ nefiđ.
LJóst er ţó ađ ekki er
öllum lipurđ gefiđ.
Gefiđ hef ég gjafir fyrir jólin.
Kortin hef ég krotađ á
og komiđ mér í bólin.
Bóliđ núna bíđur út í horni
Blásaklaust nú bíđur ađ
blessađ glasiđ ţorni.
Ţornar aldrei ţráđur á mér nokkur;
enda hef ég ćtíđ međ,
á mér, tvćr-ţrjár bokkur.
Bokkur fleiri finna stađ viđ hjarta
Sjá ţćr veita sćlufró
sumardaga bjarta.
Bjarta daga biđ ég um í sumar,
svo ađ brosin brjótist fram
er böđin sćkja gumar.
Gumar margur granni hér í götu
ađ ţví hvađ hann á sér gott
eđalvín í fötu.
Fötu minni fullri´ af skít og hlandi
dembi´ ek út í dauđa mörk
Dafna grös í sandi.
Úbbs, mér er fariđ ađ förlast, of margir stuđlar í vísunni hér fyrir ofan.
Guma mínir grannar alla daga
af ţví hvađ ţeir eigi mörg
eđalhross í haga.
Hagar ţú ţér herfilega, fjandi!
Ókurteisin á sín mörk,
öll á Hellissandi.
Hellissandi hef ég fengiđ nóg af.
Ţar er eintómt argaţras
og ýmsir nýđa skó af.
Skó af hćgri hef ég alltof marga.
Vinstri fótar vantar skó.
Viltu ţessu bjarga?
Bjarga vil ég Bullustrokki góđa.
Vinstri fótar skćđi sker,
skóna saman lóđa.
Lóđagjöldin leggja félög sveita.
Endurgreiđa ekki neitt,
öllum bótum neita.