Garbo á óendanlegar byrgðir af þolinmæði.
Upprifinn á konu með óendanlegar byrgðir af þolinmæði hún er svo þolinmóð að henni dettur ekki til hugar að kasta út kallinum sínum
þó svo að hann haldi að hann sé hundaþjálfari eða eithvað slíkt
Gísla eru allir vegir færir, þegar hann mætir, þornar aurbleytan, jökulvötn hjaðna og umferðarhnútar leysast upp.
Eiríkur er söngfugl svo fagur að stórskáldin keppast við að semja hin fegurstu ljóð svo hann megi syngja þau.
Helgi, ó Helgi, þú gefur hinum vinnandi manni von um hvíld og endurnýjun, góða tíma og hlátra sköll. Án þín væri vikan svartnætti sem engan enda tæki.
Madam Escoffier er allra kvenna glaðværust og smitar alla með lífsgleði sinni.
Regína er vel að sínu nafni komin, enda sönn drottning í öllum merkingum þess orðs.
Hún lengi lifi.
Fergesji er fróður maður, svo fróður að bókasafnsverðir Vatikansins hringja í hann þegar þeir finna ekki svör í sínum hirslum.
Madam er ekki jafn hissa og hún lítur út fyrir að vera.
Línbergur ilmar eins og nýútsprunginn kettlingur.
núrgis er fín.
Blöndungur er með ákaflega slétta og fallega húð.
Kiddi Finni er blíðmenni og ekki neitt út á hann að setja.
Línbergur er ljúfmenni sem alltaf er gaman að sjá.
Maður fyllist hrikalegum valkvíða þegar maður má segja eitthvað fallegt um Grágrím, hann er svo mikið yndi.