Ég keypti af svörtum Frakka svartan frakka,
feiknahlýjan, þröngan yfir brjóst.
Flíkina í flennistórum pakka
fékk ég afhenta í gegnum póst.

Á Vopnafirði er kominn upp vandi
þar lögregluliðið er allt í strandi.
Þar var brotist inn
en glæponinn
er löngu flúinn úr landi.

Í volæði, vinalaus og þreyttur
væli ég eirðarlaus.
Nú er ég heldur betur breyttur,
bjór- og tóbakslaus.

Ég eflaust lifi aðra helgi,
eflaust fullur þá.
Eflaust verð ég aftur snauður
og eflaust ...

Laufin falla úr hverju tré.
Að mér gerir spjátrungur spé.
Sumarástin fær sér hlé.
Hvað ætli geimurinn gamall sé?
Hvern ætli best sé að bera á fé?

Þrælgott!

Óstuðlað, ótaktfest, óskemmtilegt.

Ég veit ekki betur en að einn af mínum lærimeisturum heiti Brynjúlfur, og notar hann það nafn daglega, sem og þeir sem hann ávarpa.

Af mér runnin áhrifin,
ekkert nú mig kætir.