Engan svíkur ölið kalt
andann fjörgar kætir
ungir strákar útum allt
ógurlega sætir

Þjáir það nú okkar þjóð
þunglyndi um vetur

Ó er siður, æ skal hætt
asnalegt að reykja,
heilan í þer betrumbætt
hættu þér að hreykja

Brestur í óstöðvandi grát

Skálum fyrir Skabba nú,
skellum glösum aftur,
Drekkum bara ég og þú
gamli fylliraftur

Ætíð mun það ergja mig
ekkert hef að drekka

Roðnar og flissar eins og smástelpa

nú er dollan næstum tóm,
núr er dollan búin.
Andansslitrur eintómt hjóm,
andin hann er flúin.

(þó ekki vínandin, hikkkk)
Ljómar upp

Alltaf er nú ósköp gott
andans vín að smakka

Kalt er úti, kætast hjón
koma krakkar undir.
Rifinn smokkur, ríflegt tjón
reisulegar stundir

Hrökklast aftur á bak og hrasar við

Kveðskapurinn klár og góður
klæmist hér um netið
klámhundur orðin óður
komið ef þið getið

Starir þegjandi út í loftið