Lúnar eru lappirnar!
Legg ég upp á klappirnar.
Reyndar er hér rapp innar.
Réttlæt ekki nappirnar.

Loforð mín þau lúta flest
að lofti fylltum órum,
því lýður trúir löngum bezt
lygum mínum stórum.

Pútín slæst við Prígósjín,
pamfíl æði harðan.

Þenar landsins þorna ei
á þjóðhátíðardaginn.
Fær þá vökvun mörg stáss mey
og margur ölkær gaginn.

Í eldhúsdagsins umræður.
ætla ég mér speki að sækja.

Ég sjóða betur súpu kann en semja ljóð.
Er mín súpa ekki góð?!

Fæ ég loksins frægðarstjörnu?
Fékkstu loksins heimsótt Örnu?
Viltu frúna framagjörnu?

Fæ ég loksins frægðarstjörnu?

Ertu orðinn alveg glor?
Ertu að borða eigið hor?
Átt' af stuðlum alveg mor?
Ertu að stíga gæfuspor?

Ofan frá kom allskyns drasl; var að mér beint.
Illfýsni var ekki leynt.

Varstu orðinn alveg glor?

Er á þræði eitthvert svar?
Ert´á smérið eitthvað spar?
Ert' í bíla alveg snar?
Ertu til í skarfafar?

Ertu risinn árla dags
út' er morgunfriður
Því þú ert að leita lags

Má ég fara mér er spurn?
Má ég smíða kirkjuturn?
Má ég eta eggjaskurn?
Ætlar þú að éta hvurn?

Má ég fara; mér er spurn?

Aldrei var ég ánægður
Aldrey skrifar þægur bur
Mjög af því varð margfrægður

Fann ég okkar fremsta mann.
Fretaði hann niður

Það er af sem áður var
nú orðlaus send og gapi.

Er á sviði einhver hér?
Átt'á fiskinn bráðið smjér?
Áttu fyrir ölið ger?

Þingmenn vilja þakklætisvott.