Sólina má setja í gang
svo að fari klakinn
því ég úti um víðan vang
varfa einn og hrakinn.
Þrátt fyrir vinda og veðragný
þú virðist aldrei kveinka þér.
Fagnaði ég Jóns Kára kvæðum,
sem komu fram í snildar bók hans Þokum.
Aldrei mun ég ná hennar hæðum,
þó hátt ég fljúgi í minum absúr rokum.
Kemur annað kjarnastríð
við Kænugarð?
Eða fæst nú framtíð blíð
með friðararð?
Ég 'var alinn upp við staur
útileiki og fimmaura hark'.
Skandal ef í skúffu átt
skaltu viðra núna.
Um syndir þínar hrópa hátt
á Her - og vitna um trúna.
'Mér er sagt að mold sé köld
og myrkrið svart'
Hlutabréfin hækka nú
í hergagnanna sjóðum.
Rússa hundum heim strax snú.
Hel þeim annars bjóðum.
Hagvaxtar aukinn hefur vikjast.
Hækka launin þá?
Að kyssa á vöndinn kúst er góð
þá klór fæst bak við eyra.
Um yfirvöldin þessi þjóð
þráir lof að heyra.
Þjóðar sinnar ljúfu lund
lofa valdsmenn okkar
Framtíð kemur köld og dul.
Kvótans hækkar sífellt virði
En alltaf verður Guggan gul
og gerir út frá Ísafirði.
Óbragðinu oft má venjast,
yfirvalda sleikjum rassa.
Gegn máttarstólpum má ei frenjast.
Að mæra þá ei skaltu trassa.
Katrín á mitt bogna bak
blíðlega klappaði.
Lýðræðið er leiksoppur
lýðsins óvina.
Krata hrotta harðloppur
herða ó lina.
Liprar hendur fljótir fætur
færðu þér þitt lifibrauð.
Aftur nú og enn á ný
enn ein bylgja er hafin.
Svo verður þjóðin veirufrí;
veikin dauð og grafin.
Bjarni segir sannleikann.
Svalur gaur.
Varstu hættur vísnagerð?
Hefurðu etið soðin svið?
Sefiurðu opinn glugga við?
Hefiðu góðu lagt þitt lið?
Langar þig á önnur mið?
Nenni ekki að norpa hér.
Napra finn ég strauma.
Þegar kem ég fólkið fer.
Forðast slápinn auma.
Kalkún nú að Kanans sið
kát með öli étum við,
og milli bita blessum hátt
bandaríska hersins mátt.
Það kenndi oss svo ótal margt.
það upp að telja get ég vart.
Það kynbætti hér klakaþjóð
og kynnti blús og rokksins móð.
Á þessum degi þakkargjörð
þeir fá er stóðu dyggan vörð
um okkar land og Íslands mið
Hið Amiríska Varnarlið
Nú klósetthátíð haldin er.
Ég hef mín klósett þvegið.
Þá bak og kviður kalla fer
þið koma til mín megið.
Gervipíka er þarfaþing.
Þinga skal um dingaling.
Ástin glæðir allt um kring.