Alltaf finnst mér karlinn kúl
og kvensamur í meira lagi.
En kerlingin er fremur fúl
og forvitin um þína hagi.
Þetta ljóð er um andleg efni,
eiginlega sálmur
Það er af sem áður var,
þá ort var margt og snjallt
Með lausa skrúfu' og lausa ró
og löggildur hálfviti talinn,
hlusta' eg gapandi á Bubba´ og Bó
baula út í fagnandi salinn.
Á heimsstyrjöldum hagnast má.
Fjórir þriðju fylla einn.
Fór að hætta að rúlla steinn.
Er ég orðinn allt of seinn.
Í ýmsra holdi ég er fleinn.
..... silfri strái vænu.
Bragðarefur byrstir sig
er beinist til hans grunur.
Lærður vel um lagasvig
og lagasalibunur.
Ég er frægur fyrir slægð,
fals og lygi' og undirmál.
Sekk og ösku sit ég í
og syndir mínar stórar harma.
Blíði Jesús bið ég því:
Blauta þerrðu mína hvarma.
Honum barði' eg hart í vegg,
hægt samt blóðið spýtist.
Vantar bæði odd og egg
og annað það sem nýtist
Ráð væri að setja rauðamöl,
þá rottan særir klærnar er hún grefur.
Agaleysið agalegt
hjá okkar þjóð,
held ég muni trega tregt
og telja ei ljóð.
Ég dvel í hugarheimi
horfinna alda.
Útsendingin afar bein
og ókippt, það er markið
Ég skrifa heldur góða grein
og get þá útskýrt þjarkið.
Gaman væri' að geta keypt
geitarost.
Ég ætla að flytja' inn fjallaljón
og fylgi hverju spæta.
Verður af því voðatjón
sem vont yrði að bæta.
Laug hann bæði' að þingi og þjóð,
þessi góði maður.
Vesen er mitt ættarnafn.
Upphaflega færeyst.
Frændi minn sem heitir Hrafn.
hefur stofnað ættarsafn.
Leið mér þykir þessi fyllikunta.
Vælir yfir vonzku heims.
Veldur það mér lunta.
Bauð hann kvinnu frama' og fé
fyrir túr í læra vé.
Tók svo blítt á hennar hné
hún þá stillt í sófann mé.
Birtan til mín skín af skjá
skelfing verð ég þreyttur.
Sígur mér brátt svefn á brá
Alslemmuna ættir þú
ásalaus að forðast
Það er satt, og sért í 'brú'
sagnir lægra orðast.
Skjögraði ég skjóðufullur
skápnum að í leit að víni.
Langar mig að leggjast að
löndunargarði þínum.
Hvert er gjaldið? Greiði það
með gjaldtólunum mínum.
Hænur eru hafðar í búrum.
Það heftir frelsi þeirra.