Falskir þykja framsóknarmenn

Eru karlmenn apaskott?
Áttu vin í gamla Pott?
Fannstu til þess víða vott?

Ekki fékk hann athvörf hlý
urðu reiðir Samar
Kvaddi hann þá með kurt og pí
og kom þar ekki framar

Hvorki varstu vísindalega
né vel uppalinn

Fólkið það dansaði rúmbu og rokk
og rælana og þjóðdansa sté.
Já! svona er að eiga sér framsóknarflokk
og foringjann Sigmund Dé.

Menn flykkust á strætin og fagnaðar óp
flugu um ströndu og dal:
Ó! Sigmundur Davíð er sigur vorn skóp.
Vér signum þann fríða hal.

Íslenzka þjóðin hún gladdist í gær,
í galsa hún söng og kvað,
því leiðin frá skuldum til frelsis varð fær;
framsókn hún sá um það.

Fer um veröld forseti vor,
frægja vill hann land sitt frítt.
Hefur sjóli þrek og þor,
þegar tala verður strítt.

Ólafi vorum æðsta manni,
ég afmæliskveðju færi.
Þú hugsjónamaðurinn heili og sanni,
ég heiðra þig og mæri!

Orðin stundum eru þung,
og ef bundin saman:
Vizka þundar, víf mín ung,.
vinsælt dund og gaman

Þegar byrzlu bjó ég til
bauð mér stirslu frúin.

Margan hef ég magnað seið
í myrkinu á kvöldin
og svo ykkar notað neyð
og nítt á bak við tjöldin.

Brátt ég fer í baráttukaffi
og berst við stríðstertur.

Erfða kráin undin þrá
eggi hráu grænu
sé ég gráa sveitta brá
og silfri strái vænu.

Fjandinn hann mun fagna þér sem faðir syni.
Óvininn þú átt að vini.

Vinnulýður var um hrunið sekur.
Át með kaffi og grautum gull,
gráðugur og frekur.

Grundarstígin glennulega gengur hún,
þá hún sér mig, þyngist brún.

Fékkstu svar við forvitninni?
Finnst þér mikil slík hér inni?
Ertu dús við önnur kynni?
Ætli þessu bulli linni?

...... ....... ....... .....
..... ..... ......
sé ég gráa svitta brá
og silfri strái vænu.

Skírdagshretið skelfir mig.
Sko, það tókst að hræða 'nn
Ef hún fer á annað stig,
á hún þá að skæða ''nn.

Vetur kveður, vorið heilsar,
víst skal gleðjast þá.
Þennan gerði fyrrum feil zar.
Fraus þá brum í Russíá.

Næstu daga naprir vindar
næða' um mitt gisna hús.