Bezt að byrja á því að segja, að þjóðkirkjan hefði betur samþykkt að blessa samkynhneigða í heilagt hjónaband.
Þá væri hún ekkert nema samkvæm sjálfri sjer í sinni þjónustu við sjálfa sig og nokkrar viltar sálir.
Hvítvoðungar eru skírðir þarna skilst mjer. Alveg klárir á trúnni og fullkomlega sjálfviljugir til að láta lauga sig í nafni heilags anda.
Blessuð skíru börnin eru varla búin að væta síðustu bleyjuna, þegar þjóðkirkjan kallar á þau til að mæta í einhverja staðfestingu á þessari skírn sinni. Við spyrjum okkur hvers vegna börnin láta gabba sig til að þilja trúarjátninguna skýlaust, rjett fyrir myndatöku og hrá sníttar gjafir, ullarvettlinga og kerti.
Nú ef svo vill til að börnin vaxa úr grasi með sama kyn sjer við hlið í rekkjuna, þá dregur þjóðkirkjan að sjer skítugar hendurnar. Og segir að þetta samhljómist ekki ritningunni. Halló! Brjótið eitt og mölvið annað í nafni skaparans, og endilega haldið svo áfram að velja sjálfir hvað Guð hefur með rjettu sett í hina heilögu bók og hvað ekki, þjer hvítþvegnu prestar og popular.
Bókin talar um skírnina. Og hún er eins og flestir vita ekki neitt lík þessu hvítvoðungabaði. (Gjörið því iðrun og látið skírast)
Bókin talar ekki eitt stakt orð um fermingu. Enda óþarfi að staðfesta það sem ekki er til. Nje grundvöllur fyrir. Confirmation???
Bókin talar um samvistir manns og konu. Mjer að vitandi talar bókin um siðspillinguna sem varð í Babilon. Og að Guð eyddi þeirri borg með eldi og brennisteini, í reiði sinni.
Því vekur það furðu mína, að þjóðkirkjan hafni því að leggja sína blessun yfir hjónaband tveggja manna eða tveggja kvenna. Í raun má þjóðkirkjan leggja sína innihaldslausu og máttlausu blessun yfir giftingu systra og bræðra. Já eða afa og dóttur dóttur.
Enda fer hún með sitt eigið vald í nafni almættisins. Og velur sjálf hvað er okkur bjóðandi og hvaða ritningar orð er það ekki. Sjáiði. Hvaða orð Guðs er okkur boðlegt og hvað ekki. Þetta gekk fram eftir öldum, meðan sauðirnir voru ólæsir á skinn og blóð.
Ykkar mun renna blóð!

hundi