Fábjána fásinnu fíflin.

Dagur minn var svona 9 to 5. Dæmigerður, fyrir samtímann og aulaskap allsnægtar eggjarauðunnar.

Heiftarlega járnabundinn, langur og þungur veggur. Yfir gjánna í Kópavogi.
Kraninn klár en suðumenn seinir að gera klár sætin. Því veggurinn slúktir yfir gjánna og situr á endunum einum, og stiður gólfbitana líka. Gerða úr holplötum úr steini.
Klukkan 15.00 kom kallið.
Og af stað jeg fór, með blý þungan langan vegginn í gegn um Föstudags umferðina og upp á Kópavogshálsinn. Og bakkaði niður rampinn að krananum.
Nei. Við hífum hann ekki hjeðan. Þú verður að koma að krananum neðan frá. Ekkert mál.
Snjeri við og fór upp á Arnarnesbrú, til að koma rjettu megin að gjánni.
Bakkaði svo upp að krananum neðanfrá.
En þegar hífa átti vegginn á sinn stað, kom upp vandamál.
Veggurinn var hreint ekki passandi.
Sætin fyrir holplöturnar voru öfugu megin á veggnum.

Sem sagt, veggurinn ónýtur. Með Öllu.
Svo ekkert varð ágegnt að sinni. Og veggurinn "góði" fór sína leið upp í verksmiðju aftur. Ónýtur.

Allt unnið til einskis.

Já,
Mikill er Máttur Menntunar.
Teiknispekingarnir drulluðu á sig. Eða. Þeim varð brátt í brók.

Drullu pumpur.

Svona lagað á ekki að hundsa og láta viðgangast.
Ef þú ert í nokkur ár í dýru námi, kostað af skattfje, og fokkar svona lagað upp. Áttu að hætta og finna þjer eitthvað annað að gera. Fífl!

Gleðilegt sumar,
hundi.