Ég rakst á eftirfarandi frásögn á netinu, heimilda getið í lokin.
Sæl nafna. Þú hefur kannski heyrt sorgarfréttirnar frá mömmu?
Jesús varð fyrir bíl á Hringbrautinni á laugardaginn. Sem betur fer voru vitni að slysinu og yndislegar konur sem fóru með hann beint upp á spítala eftir að hafa látið okkur vita
Þær héldu í fyrstu að það yrði allt í lagi með hann, hann væri kannski bara ringlaður, en því miður dó hann á leiðinni.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Þegar hingað var komið þá sá ég ekki á tölvuskjáinn fyrir tárum... ég hló svo mikið
En þetta er reyndar voða sorgleg saga um köttinn Jesús sem varð fyrir bíl. En ég sá bara fyrir mér einhvern síðskeggjaðan villuráfandi í kufli á miðri Hringbrautinni.
heimild: Kattholt.is
Ertu nú endanlega sprunginn á bindindinu, kæri Ívar? Viltu að ég hjálpi þér með þetta aftur? Hef reynslu. A.v.á.
Man eftir ótrúlega fyndnum brandara um Jesú og Móse en nennir ekki að skrifa hann, ´hugasamir um að heyra hann geta bara hringt.
Vjer getum það ekki. Sími vor er ávallt í notkun við hleranir á símtölum óvina ríkisins.
Helv.... klúður hjá kettinum að heita Jesús og geta ekki risið upp frá dauðum. Hann hefði kannski frekar átt að heita Glámur. Þá hefði hann allavega getað gengið aftur...
Það er vissulega sorglegt að Jesús heitinn hafi ekki náð upprisunni, sér í lagi með það í huga að akkúrat þessi hefði átt að eiga lager lífa. En auðvitað veit maður aldrei hversu mikið gengið hefur verið á þann lager...
En myndin af kallinum í hvíta kjólnum á Hringbrautinni er skemmtileg, á sandölum með quick-tan brúsa.
Annars, af gefnu tilefni (biðst velvirðingar á útlenskunni) ...
Jesus!
You said it, man.
Rétt er að það komi fram að það er *aldrei* fyndið þegar eitthvað vont kemur fyrir ketti.
Já en ef maður veit ekki hvað um ræðir í fyrstu þá er upphaf sögunnar ofboðslega fyndin. Ég hef svo gaman af að velta fyrir mér skorti á upphafs forsendum við framsetningu ritmáls eins og til dæmis hvar ég fann þetta og um hvað málið snýst.