Fór í kaupstað áðan mér, Hexiu minni og dætrum til yndisauka. Leiðin lá í Síðumúlann þar sem ísbúðin Stikk-Frí er. Hana rekur Herbert Guðmundsson stór-síttaðaftan-poppari.
Við ætluðum að fara í Álfheimaísbúðina í Faxafeni en þar var pakkað út úr dyrum. Þess í stað fórum við í Síðumúlann þar sem ég hefði heyrt að fyrrum popphetjan Herbert Guðmundsson ræki alveg ágæta ísbúð. Dætur mínar pöntuðu sér sinn hvorn barnaísinn með dýfu og ég pantaði stóóóórann ís með dýfu. Hexia bað um svokallaðan ítalskan ís. Greitt var fyrir ísinn og haldið út í bíl. Við vorum ekki komin út þegar ísinn var farinn að leka undan dýfunni. Þess vegna var hafist handa við að innbyrða hann af miklum móð. Alltaf bráðnaði ísinn meira og brauðformin fóru að blotna. Þetta gerðist reyndar á nokkrum mínútum. Hexia hafði fengið ísinn sinn í dollu ásamt vöfflubrauðformi vegna þess að önnur bragðtegundin sem hún pantaði var svo laus í sér. Þess vegna gat hún lagt dolluna frá sér í bílinn og sinnt Dívu og Prímadonnu sem sátu í aftursætinu og reyndu að berjast við ísinn. Eftir hálfar servíettubirgðir Baggalútíu og annað eins af blótsyrðum og formælingum kláruðu dæturnar ísana sína og Hexia gat byrjað á sínum. Sjálfur var ég í lífróðri með minn ís til að hann færi ekki að hrynja niður á fötin mín. Hexia kvartaði undan því að ísinn væri nánast bragðlaus og ég fór þá að smjatta á mínum. Já, ísinn var vita bragðlaus. En dýfan var rosalega góð. Hexia rak skyndilega upp vein og tók upp úr dollunni smá ísmola. Þar höfðum við fundið ástæðu bragðleysisins... VATNSBLANDAÐUR ÍS! Við hétum því að fara aldrei aftur í þessa ísbúð og fær hún aðeins eina stjörnu og er það fyrir dýfuna. Annars hefði ég viljað gefa henni hauskúpu... alveg sama þó Herbert Guðmundsson eigi hana!
Á leiðinni heim skunduðum við í Garðheima til að kaupa inn garðáhöld. Þar er ég viss um að ég sá Vamban... en ég þorði ekki að heilsa því ég var ekki alveg viss.
Ég hélt að Hebbi væri hrísgrjónasali. Sýnir hvursu illa ég fylgist með fræga og fallega fólkinu.
Ég er afskaplega lítil ís-æta (sbr. að mér finnst Brynju-ís ekkert spes og í ísbúðina Álfheimum hef ég ekki farið í 3 ár) en ég mæli með Ís-Café á Suðurlandsbraut. Mjög góður ítalskur ís þar, sorbet og gelatto. Líka ís í vél sem er víst frábær, þó ég hafi ekki smakkað hann sjálf.
Hvernig væri að setja upp ísstand á Sprengisandsleið. Oft er þar ansi heitt á löngum dögum.
Jamm Bettís er almennilegur ís. Bý næstum við hliðina á þeirri frábæru ísbúð. Ekkert nema lúxus.
Órækja, síðast þegar ég vissi var ítalskur ís búinn til úr dýrindis eggja- og rjómablandi. Það sem inniheldur vatn er nær því að vera svo kallað „Sorbet“, sem vissulega má sjá í bland við hinn hefðbundna ítalska ís í ísborðinu.
Mig rámar óljóst í að hafa smakkað þennan „ítalska“ ís í Síðumúlanum, og ég get vottað það að hann var ekki ítalskari en Gísli á Uppsölum.
Það má Hóras sjálfur vita!
En ég vil taka það fram að ég er sammála Ívari með þessa gagnrýni. Hann bara stal af mér félagsritinu. [Brestur í óstöðvandi grát]