— GESTAPÓ —
Í uppáhaldi:
Félagsrit:
Ívar Sívertsen
Friðargæsluliði.
Heiðursgestur og  skáldjöfur.
Pistlingur - 2/11/03
Skriffinnur

Já elsku dúllurnar mínar, fjelaxrit nr. 50 hjá mér!

Ég hef oft velt því fyrir mér hvers vegna ég gerðist aldrei rithöfundur eða leikritaskáld eftir að hafa lesið margt af því sem ég hef skrifað hér á Gestapó.

Þegar ég var lítill átti ég það til að búa til heilu leikritin um tóma helvítis vitleysu eða jafnvel alvarleg málefni. En það sem strandaði alltaf á var að ég fann aldrei neinn í hlutverkin. Ég ætlaði nefnilega að semja ofan í hvern leikara fyrir sig og það vildi aldrei neinn vera með. Svo þegar ég ætlaði bara að skikka fólk til að vera með þá var það náttúrulega ekki hægt af skiljanlegum orsökum. En móðir mín var meðvituð um þetta áhguamál mitt og spurði mig hvort ég vildi ekki semja smá leikrit fyrir ættarmót sem stóð fyrir dyrum. Ég stökk hæð mína af kæti og fór strax að velja í hlutverk. Ég sýndi móður minni hlutverkaskipan og hún spurði að bragði tveggja spurninga: Hvar er leikritið og hverjir verða eftir til að horfa? Við þetta koðnaði niður allur áhugi minn um sinn.

Nokkuð mörgum árum síðar ákvað ég að prófa að skrifa smásögu. Ég byrjaði bara og lét hausinn og puttana vinna saman nánast stjórnlaust. Eftir nokkra daga var ég kominn með 30 blaðsíður af persónukynningum og mjög hægfara atburðarás. Ég hafði samt ekki lagt árar í bát og ákvað að gera þetta bara að bók. Nokkrum vikum síðar tók ég aftur til við skriftir og kláraði næstu 10 síður. Svo las ég þetta yfir og skildi vægast sagt hvorki upp né niður í þessu og eftir að ég komst að því að foreldrar mínir hefðu komist í þetta og skildu enn síður hvað var á seyði þá var þetta látið hverfa.

Síðan þá hef ég lítið sem ekkert fengist við skriftir þangað til Gestapó kom til sögunnar. Hér skáldar maður af hjartans list ef manni sýnist sem svo. Hér yrkir maður og gefur sviðsskipanir í grænu, hér fer maður með einræður sem fá Shakespeare og Sófókles til að koðna niður, hér fær maður að gera margt af því sem maður vill.

Ég hef fundið fjölina mína í skrifum og kem til með að halda áfram að nota Gestapó í þeim tilgangi.

(fer út til vinstri og hnerrar)

   (238 af 287)  
2/11/03 21:00

Barbapabbi

Guð hjálpi þér herra Ívar!

2/11/03 21:00

Ívar Sívertsen

takk (sýgur upp í nefið)

2/11/03 21:00

Nornin

Til hamingju Ívar minn
*klappar Ívari á bakið*

2/11/03 21:00

Dillinger

Já til hamingju
*Klappar Ívari á bakið, aðeins of fast svo hann dettur niður og er hreyfingarlaus um stund*

2/11/03 21:00

Skabbi skrumari

Sá á fjölina sem á völina.. Skál

2/11/03 21:00

Sjöleitið

Já, hér er gott að vera. Skil þig mætavel.

2/11/03 21:01

Heiðglyrnir

Já, Ívar minn þetta hafði ég gaman af að lesa, þér eruð heiðursmaður.

2/11/03 22:00

Jóakim Aðalönd

Ég vissi að í þér byggi skáld. *Fer að syngja jólalag Ívars*

Ívar Sívertsen:
  • Fæðing hér: 11/8/03 12:21
  • Síðast á ferli: 22/6/23 12:25
  • Innlegg: 12356
Eðli:
Ákaflega fagur ungur maður með mikinn metnað og kann sig á allan hátt. (hann lærði það á kvöldnámskeiði hjá Bréfaskóla SÍS)
Fræðasvið:
Ég veit allt, get allt og kann allt en fer rosalega leynt með það og kann að fela það vel.
Æviágrip:
[i]Fæddur að handraðanesi á sóðbrókarströnd í Ristilfirði. Lést skömmu síðar. Reis upp frá dauðum eftir korter og bað um brauð. Eftir það var ekki aftur snúið. Hann hefur síðan verið ánetjaður Baggalúti og virðist ekkert vera að skána.Hann fékk sér fæðingarblett á kinnina skömmu áður en hann lét taka hann af sér. Hann hló skömmu eftir það. Ívar hefur nú hafið búskap á Eyðibýli á Auðkúluheiði. Hann hefur aldrei verið við kvenmann kenndur en hann er all oft kenndur. Sívertsenættin hefur lýst hann útlægan og krafist þess að hann afsali sér ættarnafninu og taki upp nafnið Nestrevís en hann hefur margsinnis hafnað því. Ef þú ert að lesa þetta ennþá þá ert þú líklega jafn skemmdur og Ívar... ef ekki skemmdari barasta. Ertu enn að lesa? Nei nú læt ég leggja þig inn á geðdeild! Það er ekki heilbrigt að lesa svona langt! Viltu hætta þessu! HÆTTU SEGI ÉG!!! Ef þú ert enn að lesa og finnur ekki fyrri vott af þreytu þá skal því bætt við að þegar Gestapó var opnað í árdaga þá gerðist Ívar fastagestur hið snarasta. Hann hefur æ síðan verið einn virkasti gestapóinn og ritað mikið. Hins vegar er ljóst að hann kemur til með að auka viðveru sína á Gestapó á komandi árum því nú hefur hann komið sér í innivinnu við tölvu. Ertu enn að lesa þetta? ÉG held svei mér að þú ættir í alvöru að leita þér hjálpar. Ég er löngu hættur að lesa þetta... ég veit ekki einu sinni hvað stendur eftir línu þrjú. En hvað um það. Síðan hafa mörg vötn runnið til sjávar og eiginlega svo mikið að það er ekkert salt eftir í sjónum, það lagði á flótta upp í ár og stöðuvötn þannig að nú er sjórinn pakkfullur af ferskvatnsfiskum og ferskvatnshvölum. En það bar til um þessar mundir, að boð kom frá Megasi keisara, að skrásetja skyldi alla drykkina. Þetta var fyrsta skrásetningin og var gjörð þá er Gylfi Ægisson var blandstjóri í Stúdjó Sýrlandi. Fóru þá allir til að láta stjaksetja sig, hver til sinnar borgar. Þá fór og Rúnar Þór úr Litlu Hraunum frá Hótel Borg upp í Morgunblaðshús, til borgar Davíðs, sem heitir Hádegismóar, en hann var af ætt og kyni Davíðs,að láta skrásetja sig ásamt Maríu hjákonu sinni, sem var þung. En meðan þau voru þar, kom sá tími, er hún skyldi verða léttari. Ældi hún þá bjór sinn frumdrukkinn, sagði hann vondan og lagði hann í fötu, af því að eigi var romm handa þeim í gistihúsi. En í sömu byggð voru barþjónar úti í haga og gættu um nóttina drykkja sinna.Og vörður laganna stóð hjá þeim, og dýrð Áfengis ljómaði kringum þá. Þeir urðu mjög fullir, en löggimann sagði við þá: Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum: Yður er í dag afréttari færður, sem er Hristur og hrærðu, í Mogga Davíðs.Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna gubb vont, lagt í fötu. Og í sömu svipan var með löggumanninum fjöldi himneskra hljómsveita, sem lofuðu stuð og sögðu: Dýrð sé stuði í Hádegismóum, og fiður á Davíð og mönnum sem hann hefur velþóknun á. Þannig hljóðar hið heilaga stuðspjall. Og þegiðu svo!