— GESTAPÓ —
Í uppáhaldi:
Félagsrit:
Ívar Sívertsen
Friđargćsluliđi.
Heiđursgestur og  skáldjöfur.
Gagnrýni - 1/11/02
Krákan - Eivör Pálsdóttir

Ţvílíkt stykki.

Ţađ er ekki ofsagt ađ ţegar snillingar koma saman ađ gera stykkin sín ţá verđur útkoman ein allsherjar snilld.

Ég hef nýveriđ komist yfir eitt eintak af hljómdiski Eivarar Pálsdóttur ţar sem hún ásamt hljómsveitinni Krákunni fremja ómótstćđilegan gjörning. Hér er alls ekki veriđ ađ eltast viđ strauma og stefnur í popp og rokktónlist heldur rćđur hér einfaldlega snilligáfan ríkjum.

Eđvarđ Lárusson gítarvirtúós hefur fyrir margt löngu skapađ sinn eigin stíl sem fellur vel ađ tónlist Eivarar. Mjúkur gítar sem einhvern vegin flćđir áfram eins og lítill lćkur eđa ţá ađ hann frussast á mann eins og jökulá í stórhlaupi.

Bassaleikur Birgis Bragasonar er ekki mennskur. Fyrir ţá sem ţekkja muninn á hljóđi í kontrabassa og rafbassa ţá vita ţeir sem heyrt hafa ađ hann virđist vera sá eini í heiminum sem getur spilađ rokkbassa á kontrabassa svo vel sé. Hann er einfaldlega snillingur međ hljóđfćriđ. Hann grípur reyndar líka í rafbassa og selló á diskinum og gerir ţetta allt vel.

Ţáttur Péturs Grétarssonar er kannski minnst áberandi en alveg jafn mikilvćgur og ţáttur hinna tónlistarmannanna. Hann nćr ađ halda ţeirri stemmningu sem ţarf í hverju lagi fyrir sig. Ţađ skiptir nefnilega máli hvort spilađ er á ćgilegar powermetal trommur eđa léttar djassskotnar trommur í lögunum hennar Eivarar. Pétur er léttur í leik sínum og nćr ađ töfra fram allt ţađ besta sem trommur ná ađ gera.

Eivör Pálsdóttir hefur fyrir löngu sannađ sig í íslensku tónlsitar lífi ţó hún hafi ekki veriđ ţekkt hér lengi. Hún kom í kjölfar bárujárnsólafsvökurokkaranna í Tý og hún hélt ţeirri fćreysku arfleifđ á lofti. Söngur hennar er töfrandi og oft á tíđum eins og hún falli í trans ţegar hún er ađ syngja. Alla vega féll ég í trans ţegar ég hlustađi á diskinní fyrsta sinn. Lögin eru af ýmsum toga en fyrir mér lýsa ţau öll mikilli tilfinningu og virđist mér sem svo ađ ţessi diskur sé ákaflega persónulegt verk, án ţess ađ ég viti nokkuđ um ţađ.

Ég mćli međ ţessum diski og eiginlega skipa ţér lesandi góđur ađ kaupa hann ţví ég held ađ ţađ verđi biđ á nćsta meistarastykki í íslenskri útgáfu sem jafnast á viđ ţetta.

   (282 af 287)  
Ívar Sívertsen:
  • Fćđing hér: 11/8/03 12:21
  • Síđast á ferli: 22/6/23 12:25
  • Innlegg: 12356
Eđli:
Ákaflega fagur ungur mađur međ mikinn metnađ og kann sig á allan hátt. (hann lćrđi ţađ á kvöldnámskeiđi hjá Bréfaskóla SÍS)
Frćđasviđ:
Ég veit allt, get allt og kann allt en fer rosalega leynt međ ţađ og kann ađ fela ţađ vel.
Ćviágrip:
[i]Fćddur ađ handrađanesi á sóđbrókarströnd í Ristilfirđi. Lést skömmu síđar. Reis upp frá dauđum eftir korter og bađ um brauđ. Eftir ţađ var ekki aftur snúiđ. Hann hefur síđan veriđ ánetjađur Baggalúti og virđist ekkert vera ađ skána.Hann fékk sér fćđingarblett á kinnina skömmu áđur en hann lét taka hann af sér. Hann hló skömmu eftir ţađ. Ívar hefur nú hafiđ búskap á Eyđibýli á Auđkúluheiđi. Hann hefur aldrei veriđ viđ kvenmann kenndur en hann er all oft kenndur. Sívertsenćttin hefur lýst hann útlćgan og krafist ţess ađ hann afsali sér ćttarnafninu og taki upp nafniđ Nestrevís en hann hefur margsinnis hafnađ ţví. Ef ţú ert ađ lesa ţetta ennţá ţá ert ţú líklega jafn skemmdur og Ívar... ef ekki skemmdari barasta. Ertu enn ađ lesa? Nei nú lćt ég leggja ţig inn á geđdeild! Ţađ er ekki heilbrigt ađ lesa svona langt! Viltu hćtta ţessu! HĆTTU SEGI ÉG!!! Ef ţú ert enn ađ lesa og finnur ekki fyrri vott af ţreytu ţá skal ţví bćtt viđ ađ ţegar Gestapó var opnađ í árdaga ţá gerđist Ívar fastagestur hiđ snarasta. Hann hefur ć síđan veriđ einn virkasti gestapóinn og ritađ mikiđ. Hins vegar er ljóst ađ hann kemur til međ ađ auka viđveru sína á Gestapó á komandi árum ţví nú hefur hann komiđ sér í innivinnu viđ tölvu. Ertu enn ađ lesa ţetta? ÉG held svei mér ađ ţú ćttir í alvöru ađ leita ţér hjálpar. Ég er löngu hćttur ađ lesa ţetta... ég veit ekki einu sinni hvađ stendur eftir línu ţrjú. En hvađ um ţađ. Síđan hafa mörg vötn runniđ til sjávar og eiginlega svo mikiđ ađ ţađ er ekkert salt eftir í sjónum, ţađ lagđi á flótta upp í ár og stöđuvötn ţannig ađ nú er sjórinn pakkfullur af ferskvatnsfiskum og ferskvatnshvölum. En ţađ bar til um ţessar mundir, ađ bođ kom frá Megasi keisara, ađ skrásetja skyldi alla drykkina. Ţetta var fyrsta skrásetningin og var gjörđ ţá er Gylfi Ćgisson var blandstjóri í Stúdjó Sýrlandi. Fóru ţá allir til ađ láta stjaksetja sig, hver til sinnar borgar. Ţá fór og Rúnar Ţór úr Litlu Hraunum frá Hótel Borg upp í Morgunblađshús, til borgar Davíđs, sem heitir Hádegismóar, en hann var af ćtt og kyni Davíđs,ađ láta skrásetja sig ásamt Maríu hjákonu sinni, sem var ţung. En međan ţau voru ţar, kom sá tími, er hún skyldi verđa léttari. Ćldi hún ţá bjór sinn frumdrukkinn, sagđi hann vondan og lagđi hann í fötu, af ţví ađ eigi var romm handa ţeim í gistihúsi. En í sömu byggđ voru barţjónar úti í haga og gćttu um nóttina drykkja sinna.Og vörđur laganna stóđ hjá ţeim, og dýrđ Áfengis ljómađi kringum ţá. Ţeir urđu mjög fullir, en löggimann sagđi viđ ţá: Veriđ óhrćddir, ţví sjá, ég bođa yđur mikinn fögnuđ, sem veitast mun öllum lýđnum: Yđur er í dag afréttari fćrđur, sem er Hristur og hrćrđu, í Mogga Davíđs.Og hafiđ ţetta til marks: Ţér munuđ finna gubb vont, lagt í fötu. Og í sömu svipan var međ löggumanninum fjöldi himneskra hljómsveita, sem lofuđu stuđ og sögđu: Dýrđ sé stuđi í Hádegismóum, og fiđur á Davíđ og mönnum sem hann hefur velţóknun á. Ţannig hljóđar hiđ heilaga stuđspjall. Og ţegiđu svo!