Þegar ég var unglingur vann ég hjá ávaxtakaupmanni. Þar vann líka piltur eilítið eldri en ég og þótti hann ekki stíga í vitið. Þó hrutu af vörum hans ýms gullkorn.

Eitt sinn vorum við að burðast með stóra kassa á milli okkar í hverjum voru margar tegundir ávaxta. Skyndilega nemur pilturinn staðar, horfir á mig og segir: „Þetta er ekki hægt, þessi aðferðafræði gengur ekki upp.“

„Ha?“ sagði ég og skildi síst hvaða aðferðafræði hann var að tala um; það var ekki um margar aðferðir að ræða við kassaburð.

„Já, við erum að bera saman epli og appelsínur.“