Eitraður að vanda!

Nýt eru félagsrit fæst
flumbruleg, úldin og kæst.
Einn er þó Dino sem Zoff
snillingur, vitringur; Voff.

Ælan í vélinda velgist
veltist í maga og belgist.
Allt veldur ógleði og spýju
utan Voff, hann fær sko 10!

Hér eru menn að yrkja eitthver óefni.

Já ég missti mig aðeins í innihaldslausa sjálfsdýrkun. Hún er víst að ganga þessa dagana.

Þetta hljómar eins og hjá Reykvískum framboðskandídat...að minsta kosti virðast einkennin svipuð.

Ég get nú ekki reiknað út maðaltalið af þessu.

Nei takk, sama og þegið.

Það er enginn hörgull á Úrvalsritum hérna. Leyfi mér að vitna í nýlega gagnrýni Hakuchi á "Opinberun Hannesar" :
- Opinberun Hannesar er ekta, íslenzk Dogmemynd. Fábrotinn, en ákaflega sterk og grípandi. Situr lengi í manni. Hún er svona blátt áfram og hrá, já rétt eins og við íslendingar. Laus við öll falskheit og tilgerð. Takan í myndinni er kapítuli útaf fyrir sig, fálmandi, leitandi, tilviljunarkennd, já það er leitast við endurspegla þann óróa og efa sem tema myndarinnar hefur lagt uppí hendurnar á aðalpersónunni, Hannesi. Hljóðmyndin eflir og styrkir þessa tilfinningu, brotakenndur, staccatostíll hversdagsleikans sem við öll þekkjum svo vel. Leikararnir eru allt að því hlédregnir og feimnir, framburðurinn ekki skýr eða orð jafnvel skiljanleg - rétt eins og í dagsins önn, þar sem við verðum að filtera skarkalann til að ná boðskapnum. Utan um allt þetta heldur leikstjórinn. Kannski heldur laust, en svona eru nú listrænu tökin hans Hrafns, sem aftur og aftur gleðja okkur fagurkerana.

Það sér það hver maður að þetta er ástarljóð til mín. Er það ekki?

Jú Ugla. Þetta er svo sannarlega til þín.

Djöfull er ég góður penni.

ÉG VAR AÐ FATTA ÞETTA. VOFF ER BJÖRN INGI!!!!!!!
Jahh hver skrambinn

Haraldur minn. Þetta er stórgóð ferskeytla hjá þér. Var hagyrðingakvöld í Kistunni?

Engann fíflagang, auk þess er algjörlega bannað að kjafta Fíflagangur.
Góðar vísur voff.

Enn nú er ég mættur aftur með mitt ógurlega langa, en skemmtilega félagsrit. Það hlýtur að rífa upp meðaltalið.