Svo sælleg og góð,
hún littla rjóð.
Svo endlaust ljúf,
við litta stúf.
hann skríður inn ganginn
og fær sér í svanginn,
svo endalaust ljúfur,
hann littli stúfur.
Mér finnst þessi sálmur eiga eitthvað svo vel við fésið hans Kolfinns.
[Klórar sér í höbbðinu]
Skil þetta ekki.
Ég herði lausar skrúfur ... (Sækir stóra stjörnuskrrúfjárnið í verkfærakassann)
Hér fer væmnin yfir öll mörk mannlegrar skynjunar. Réttast væri að henda höfundi ofan í sýrópskerald.og láta hann kenna á eigin meðulum. Ekki meira af slíku. Takk fyrir!
fyrirgefðu Skabbi en ég sé ekki rósina.
þetta er bara fínt og alls ekki perraskapur og Leiri, sko það eru ljóðin mín sem hafa verið væmin upp á síðkastið.
Þetta er bara fínasta klám að mínu viti. Snyrtilega upp sett en samt bara fínasta klám.
Fegin er ég að einhver annar sér þetta. Var farin að halda að ég væri sóðaheili.
Ekki sá ég það sem ég held að þið séuð að meina fyrr en þið bentuð á það. <Reynir að roðna ekki>
Væmni er klám og falið klám er verra en argasta klám. (Klórar sér í hugsandi í höfuðið; Þarna fór ég kannski full djúpt).
Mér fannst strax og ég las þetta ljóð að 'og fær sér í svanginn' vera öfugmæli. Mundi frekar segja að hann ældi einhverju þarna.
OJJJJJ
Ég sá fyrir mér tvö, lítil og góð systkini. Svona eins árs pjakk og aðeins eldri systur hans. Las þetta aftur og aftur og hugsaði hvað þetta væri krúttlegt (þó að titillinn hefði átt að vekja grunsemdir).
Þetta ljóð hefur sumsé eyðilagt fyrir mér BÖRN, KYNLÍF, og MAT.
SKRAMBI TÖFF SAMT!