Það er nefninlega það.

Þörf áminning.

Einnig má nota tækifærið til að minna á að það fer nokkuð eftir aðstæðum fólks hvað það er að glíma við núna. Þeir sem eru í námi, barnlausir, og hafa aldrei átt neina peninga geta til dæmis verið nokkuð áhyggjulausir. Fólk sem á eignir og skuldir og krakka, og sem sér jafnvel fram á að missa hugsanlega vinnuna, er í ögn annarri stöðu, eðli málsins samkvæmt. Þannig að þó að þeir í fyrri hópnum séu álíka settir og áður má hann ekki gleyma því að þeir í síðari hópnum hafa í raun orðið fyrir gríðarlegu tilfinningalegu áfalli.

Aðgát skal höfð í nærveru sálar. Þetta gildir reyndar almennt, en þá sérstaklega núna. Margir eiga erfitt þessa dagana - það er einfaldlega staðreynd.

Tökum til dæmis mig bara. Ég er kelling núorðið, miðað við týpulýsingu Tigru.

Gott hjá þér Tígra! Þetta er eitthvað sem allir þurfa að skoða!

Verður ekki fjöldafaðmshorn á árshátíðinni?

Heyrðu, jú. Kannski ég fái The Shrike til að sjá um það.

Ekki mig?

[Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér eins og argasta dramadrottning]

Nei, þú verður í gruppeknushorninu.

Já, auðvitað.

[Lagar hárið og arkar pent inn á sviðið aftur, brosandi í gegnum tárin]

Á maður að gera svona?: Ég er búinn að tapa 500.000 kr í peningabréfunum. Svo á ég 300.000 kr í Blönduðum safnbréfum kannski sé ég þau aldrei aftur. Nýi bankinn er að skoða það eitthvað. Draumurinn um að byggja húsið mitt verður að bíða allavega í eitt ár, jafnvel tvö. Sem betur fer skulda ég lítið.

Fín áminning. Nú hlýtur bloggárátta og netvæðing landans að koma sér vel sem áhyggjuruslafata.
[Ljómar upp]

Ég yrki vísur um ástandið, það er mjög góð leið... flott félagsrit Tigra...

Gat nú skeð að kvenlega aðferðin sé verri!

En það er gott að fá þetta sjónarhorn. Ég nota yfirleitt pappír og penna til að losa mig við svona flækjur. Ekki lyklaborð. Kannski er ég bata gamaldags ...

Mjög flott félagsrit.

Það hef ég löngum vitað að þú værir bráðklár og þetta fína félaxrit er bara enn ein sönnun þeirrar skoðunar minnar. Því er það gráupplagt að skrifa í orðabelg við svona gott rit, skoðanir þær sem maður vill viðra við alþjóð.
Og það sem ég vildi sagt hafa, er að það er alveg sjálfsagt að skrifa sig hérna á Gestapó, frá vandamálum áhyggjum og leiðindum. En þess ber þó að gæta að það sé þannig gert að sómi sé að og skrifin valdi ekki særindum og leiðindum. Ég er ekki einn af þeim sem hef verið að bera mínar pólítísku skoðanir fyrir ykkur hérna en það þýðir ekki að ég hafi ekki skoðanir á stjórnmálum og stjórnmálamönnum. Því er það er lítið gaman að lesa að einhver stjórnmálamaður sé hálfbjáni og að allir þeir sem eru honum sammála séu hlandaular og viðrini. Því vil ég biðja fólk að gæta hófs og vera málefnaleg í skrifum sínum. Þá er líka aðveldara að rökræða málin af einhverju viti...

Ég leiði hlutina hjá mér þegar ég er heima hjá mér en málið er að ég sinni starfi sem rafsuðumaður í Grundartanga og það felst mest í því að standa/sitja kjurr og horfa vel á einn punkt sem myndast við slíka iðju. Þið munið sumhver eftir smásögunum mínum? Meðan á góðærinu stóð þá komu þessar sögur en núna fer tíminn í að hugsa um óærið.

Ég var einhverju sinni spurður: "Hvernig geturðu lifað með þessar áhyggjur á bakinu?"
-"Nú, sýnilegt dæmi þess að ég er ennþá gangandi uppréttur með atvinnu og húsnæði þótt lítið sé, gefur mér aðrar stórar ástæður til að láta ekki eftir ímynduninni sem fylgir þunglyndinu."

Samkvæmt skilgreiningunni er ég karlmaður.

Nafn þitt beygist í kk. nema að sjálfsögðu sé það í fleirtölu.