Það er einmitt þetta já, þú....

[flissar eins og smástelpa en segir ekki orð]

Hvar notaðir þú orðið fleka?

Á kaffihúsi! [Flissar]

[Siglir á fleka út úr félagsritinu]

Já, í samheitamerkingunni sem að ofan er gefin nema (sjá eftirmál). En sumir vilja ljá orðinu merkinguna að fífla (sem nokkrir kalla samnefni giljunar) og þá verð ég að svara neitandi.

Að fleka getur nú líka hreinlega þýtt að sigla á milli staða á fleka.

<Flekar sig til Þarfa pg sullar blút á buxurnar hans>

[Flekar Villimeyju yfir til Hvæsa og Þarfagreinis]

[Flekar sig]

Ég lofa að fleka þig næst þegar við skottumst í sund Vilta mín...og alla sem þora að koma með okkur!

Skil ekki spurningarnar.

Snúa sér hvert?

Spurning um að fleka á fleka.

Ég flekaði nú ykkur báðar þarna á einu bretti!

Eða á einum fleka... [Glottir eins og fífl]

Þið megið fleka mig stelpur.

Ég er flekar sáttur við þetta flekarit.

[Flissar]

Mér fannst þetta flekar fyndið. Flekar gaman að sjá svona orðaleiki.

Að gilja þykir mér þýða það sama og að klofa í rauninni. Þar sem leiðin inn að kuntunni lítur út einsog gil (í mjög grófri meiningu náttúrulega nema að maðurinn sem fann það upp til að byrja með hafi farið á holdsveikisjúkling).

Giljagaur, hversu klámfengið er það jólasveins nafn? Og í tvíræðri merkingu má þar halda að rassgat gæti líkst einhverju gili og þessvegna karlmannsrassgat líka - þá gæti Giljagaur allt eins verið hommi.

...þetter svona...

Og er eitthvað að því að gilja karlmenn?

Þá gætum við búið til jólasveininn.. Flekafíkil. Hann var kynlífssjúklingur. Hann daðraði við allar heimasætur þorpsins og stal meydómi þeirra.

Ekki gleyma Brjóstasleiki í þessu tilviki. Annars eru jólin búin. Kemur Þorri ekki með neina skemmtun utan punga og blóðfitu? <hugsar um fryst brennivín>

Upplífgandi lesning í meiralagi, svona í morgunsárið.
-

Óflekaður enn ég var
áðuren ég sá það,
dónaritið dásemdar.
Dýrðlegt var að fá það!

Gilja, fleka, gera hitt;
girnd nú holdið trylli.
Flekað er nú mannorð mitt
af -meyjarórum Villi-

Eyrnasleikir, rassaþefir, klofarúnkur, Skreppur seiðkarl, mannaraétir, uppriðinn, kúkmakinn, brundslettir, hökupúngur og drulluflottur, allt saman jólasveinanöfn sem gleymdust við uppfærslu íslenskrar orðabókar árið 974.

Og uppáhalds kvikmynd Texi's Everto er Bakbrjótsfjall. Þar situr hann, á 'bak'teríunni og drekkur sitt kaffi og étur með því baunir og er hann rekur við heyrist einsog í feitri belju <ffffffúúúúúúúhhhhh klapklapklapklapklap>.