Mjög gott... mér tekst allavega að lifa mig inn í sorgina, þó ekki sé ég beint sorgbitinn maður... Skálút...

Þetta getur örugglega verið nokkuð nærri lagi hjá einhverjum. Óttalega svikul þessi von að snúa svona á fólk, enginn friður að hanga í eymd og vonleysi.... hún er kannski svolítið uppáþrengjandi?

Af hverju ertu að ímynda þér ástarsorg? Mér finnst síðasta hendingin best.

Góð! [Skál]

Æji ég fór að hugsa um hversu rosalega ljótt er að sparka í fólk sem er í ástarsorg eins og Reynir gerði við Galdra. Svo flaug í huga mér ein setning sem varð að þessu. Mér finnst þetta samt ekki nógu gott en ákvað að birta það samt, aðallega til að fá gagnrýni sem nýtist í að fullkomna þetta litla verk. Endilega komið með svæsna og ósanngjarna gagnrýni, ég læri bara af því!

Venjulega sér maður svona ljóð samanstanda af vísum í sama bragarhætti. Hér er dálítið skipt á milli bragarhátta sem getur dregið athygli frá ljóðinu, en það er ekkert sem bannar það. Hér er það kannski frekar myndin sem verið er að draga upp sem skiptir máli.

Endilega bara yrkja sem mest!

Já já, bara bömmerinn alltaf hreint. Það er ekki verri ástæða en hver önnur til að æfa sig í yrkingum.

Takk kærlega Billi. Það er frábært þegar fólk gagnrýnir því annars lærist ekkert.
Já það væri flottara ef þriðja vísa væri eins og fyrstu tvær, auðvelt að laga, stekk í það.

Það er líka spurning með hvernig stemmningu þú vilt skapa... það getur komið vel út að skipta um bragarhátt, t.d. hafa styttri ljóðlínur ef eitthvað á að vera að gerast hratt og lengri ljóðlínur ef einhver rólegheit eru í gangi sem dæmi... þá reglubundnar breytingar líkt og í lagi...
Annars er ég sammála Billa að mestu...

Akkúrat, Skabbi. Eins og tvær síðustu línurnar, sem brjóta upp og koma með niðurlag. Það getur verið (og er hér) flott.

Ég geri það samt ósjálfrátt að lesa vísurnar sem hafa fleiri atkvæði hraðar og finnst sjálfri eins og það sé íhraðari atburðarrás. Kemur það ekki út þannig fyrir ykkur?

Það hefur líka áhrif hvort rímið er eitt atkvæði eða fleiri... því ef rímið er eitt atkvæði þá myndast pása í upplestri ljóðsins... einnig er munur á hvort um er að ræða þríliði og tvíliði... það er margt sem maður getur gert til að skapa vissa stemmningu í kvæðunum... en ég held að maður verði bara að finna það út sjálfur...

Braghendur eru til dæmis með langa fyrstu línu, en mér finnst það samt alltaf lesast frekar hratt (öfugt við það sem ég sagði í síðasta orðabelg mínum), síðlínurnar tvær eru síðan hálfgerð niðurstaða og oft öllu rólegri yfirlestrar...

http://slytherin.hex.is/tts/ragga/20080109/5012935935fa38116e28e432a6029354. wav

Ragga

Noh! Það er ekkert annað! Bara víðfrægir einstaklingar og verndarar lútsins farnir að flytja ljóðin mín. Hvílíkur heiður!

Flott ljóð, eins gott að þurfa ekki að upplifa ástarsorg.