Frábćr lög í fínum flutningi í gegnum illviđráđanlegt kerfi kćttu ţreytta sál í skammdeginu.
Stórkostlega barátta hljómsveitanna Baggalúts og Hjálma viđ uppskafningslegt hljóđkerfi Garđabćjarbćjar endađi međ góđum sigri hljómsveitanna, sem tókst, hćgt, en yfirvegađ, ađ brjóta hiđ snobbađa hljóđkerfi á bak aftur og flytja tvö jólalög, (auk nokkurra annarra ţokkafullra laga), af sinni alkunnu snilld.
Ţađ sem vakti einna mesta ađdáun mína á tónleikum kvöldsins var stórkostlegur hljómborđsleikur í laginu Ég er ađ leita.... Hann tók lagiđ upp í nýjar hćđir og gaf ţví nýja vídd.
Einnig var afar gaman ađ heyra (ađ mig minnir í fyrsta sinn) lifandi flutning á rútubílasöngnum glađhlakkalega Miten haluat Islanti.
Áhorfendur hefđu mátt vera duglegri ađ hefja hlustun eftir hlé, en ţar spilađi umhverfiđ kannski inn í. Ég ţurfti ekki ađ vita ađ einhver Garđbćskur heildsali ţyrfti endilega ađ fá manninn sem er međ ţátt á Sögu til ađ tala fallega um algerlega nýju kaffitegundina sem hann er nýfarinn ađ flytja inn. (Greinilega spennandi tímar fram undan hjá hlustendum ţeirrar umtöluđu stöđvar.)
Einnig var nokkuđ kímiđ ađ heyra orđaskipti umsjónarfólks kvöldsins rétt áđur en spiliríiđ hófst:
Á ég ekki bara ađ ljúga ţví ađ ţetta sé búiđ ađ vera í 9 ár? Ég ćtlađi ađ biđja ţig í dag ađ komast ađ ţví fyrir mig hvenćr viđ byrjuđum á ţessu. Ég segi bara 9 ár!
Enn einu sinni er mér ljúft ađ ţakka fyrir geypigóđa skemmtun!
Undirbýr Kósíheit par exelans