Í gær fór ég út úr bænum, í bíl með innfæddum.
Á bakaleiðinni sá ég a.m.k. tvö skilti þar sem einhver Duggan (eða hvað hann kallaði sig) var að biðla til fólks að kjósa sig.
Ég spurði samferðafólk mitt (sem er að flestu leiti afar vel upplýst fólk) hvaða kosningar væru, en það er ekki visst um það.
Í dag fór ég í bókabúð.
Inni í búðinni var búið að hengja upp plakat með kosningaáróðri. Ég tók sérstaklega eftir, neðst, að einhver kvenmaður var að biðja um atkvæði til að verða deputy.
Ég spurði afgreiðslumanninn (sem ég er orðinn lítillega málkunnugur) um hvað það þýddi, að vera deputy. Hann skildi mig ekki og kom og kíktí á plakatið. Var samt ekki viss.
Ég spurði hann því um hvers konar kosningar væri að ræða.
Hann sagðist halda að það væru einhvers konar bæjarstjórnarkosningar (ef ég skildi hann rétt), en að hann væri alls ekki viss, og hefði í raun alls engan áhuga á því.
Hann hefði jú bara í einhverju bríaríi leyft manni að hengja upp þetta plakat. (Það var, nota bene, á afviknum stað.)
Þess má einnig geta að í Ástralíu er kosningaskylda ef mér skjöplast ekki.
Er þetta ekki dæmigert. Ef það er skylda, þá er það ekkert spennandi. Niður með skólaskyldu svo það verði gaman í skólanum!
Mér sýndist þessar kosningar taka u.þ.b. 2 vikur, þannig að allir ættu að geta kosið. Einhvern pata hafði ég af því að kosningaskyldunni væri fylgt eftir - vil þó ekkert fullyrða um það.
Sje kosið um alla mögulega og ómögulega hluti (sem þýðir að mjög oft er kosið) er þetta trúlega afleiðingin.
Í ljósi vangaveltna Vlads tel ég fulla ástæðu til að taka til skoðunar upptöku svipaðs kerfis í Baggalútíu, til að halda múgnum ánægðum en þó áhrifalausum með öllu - öh, ég meina, til að efla lýðræði og valddreifingu.