(Hér skal ţetta geymast)
Skjóstu til mín skvísa
viđ skulum okkur gleđja
er dimman yfir dettur
og drunginn sćkir ađ.
Furđulegar fýsnir
viđ fáum tvö ađ seđja
en saman fyrst viđ setjumst
í sápukúlubađ.
Ég undirfötin ćtu
svo ćtla ţér ađ gefa
og svađalega svipu
úr svartri nautahúđ
og handjárn sem mig hefta
ef hugnast mér ađ ţrefa
er lostafullt og lipurt
viđ leikum undir súđ.
Kvalalostinn kallar
og kvöldiđ okkur skýlir
og ţungarokksins ţrumur
út ţynna sérhvert vein
og andnauđ mun ég elska
ef ađ ţú mig mýlir
og hálsgjörđina herđir
svo heyrist varla kvein.
Viđ fullnćgingu fáum
međ fínum hjálpartćkjum
og svefn ađ okkur sćkir
er sorđiđ hef ég ţig
og rautt ţó blóđiđ renni
úr rifum, sem úr lćkjum
er viđ sofnum ánćgđ
ţađ ekkert truflar mig.
Ţađ er hćgt ađ syngja ţetta viđ "Ef ađ nú hjá pabba einn fimmeyring ég fengi"
Ţetta verđur einhver ađ taka opinberlega!