Hér reyni ég við tanka form sem ég hef verið að lesa mér til um, þetta form er upprunalega frá Japan og er um 1200 ára. Tvö vers eru í svona ljóðum og er gjarnan fyrra versið hæka(haiku) en seinna versið 2, 7 atkvæða línur sem víkja að tilfinningum og mannlegri upplifun er tengist lýsingu fyrra vers, sem er í strangast formi einskonar mynd af umhverfi ljóðsins.
Frosinn steinn á stíg,
mattur af kulda, ryki;
Fast situr fyrir.
Ég öskra af sársauka
þegar ég sparka í hann.
Þakkir margar öll að ofan.
Það var víst hefð í Japan að koma með fyrri eða seinnipart tönku og láta aðra reyna sig við það er vantar uppá. Kannski efni í þráð, ef nægir Lútar tileinka sér formið.
Þetta er mergjuð hugmynd að þræði finnst mér. Þú verður bara að drífa í því að stofna hann. Flott hjá þér Gúrki.