Útvarpsstjóri brá sér á bak fyrir nokkru til að aðstoða föður sinn við að reka geldneyti sem höfðu rutt höfðu niður girðingu sinni. Það heppnaðist ekki betur en svo að á fyrstu mínútu kastaði bykkjan Útvarpsstjóra af sér.
Bykkja ein var ekki sein
að ergja svein svo hlaun af þaut.
Raunamein á rausnastein
nú rófubein að launum hlaut.
Upp fór hakan, tók mér tak,
tauminn slakan greip á ný.
Kann að þjaka botn og bak,
bykkju laka gneypur flý.
Þetta fer beina leið í úrvalsrit! Alveg stórmagnaður kveðskapur félagi...
Prýðisgott. Þetta hlýtur að vera fyrsta vísan í doðranti þeim er fjallar um klaufaskap þinn og ófarir.
Eins og Upprifinn getur sér réttilega til hefði ég ekki látið henda mér af baki.