Alveg síðan í leikskólanum hefur maður lent í því að segja eitthvað eða gera sem særir eða hleypir illu blóði í mannskapinn, það er ekki fyrirgefið svo auðveldlega eftir því sem gelgjan færist yfir og með þroskanum ætti nú að vera auðveldara að sjá í gegnum orðin sem sögð eru í ógáti og finna tilfinninguna sem að baki orðanna liggur eða það hefði maður haldið.

Alltaf sé ég samt að fullorðið fólk , og sumt sem er eldra en ég, situr grátandi heima hjá sér útaf einhverju sem var sagt eða gert í hita leiksins, eitthvað var ekki rætt um leið og þá fær það bara að grafa sér hreiður inní fólki og grassera þar einsog krabbameinsæxli.

Um daginn þá fékk ég alveg beint í æð svona ekta gelgjudramakast þegar ég var stödd í teiti þar sem ein nokkurn veginn fullorðin kona þar féll í gólfið grátandi og fór að rekja raunir sínar á miðju gólfinu fyrir framan alla gestina, þessi manneskja var búin að vera alveg róleg framanaf kvöldi en svo var athyglin greinilega eitthvað orðin af skornum skammti og þá brá hún á það snilldar ráð að kasta sér í eitt dramakast með væli og tilþrifum.

Það þarf ekki að fjölyrða um það meir að flestir gestirnir gengu út á fimm mínútum og húsráendur voru í stökustu vandræðum að ráða niðurlögum dramadrottningarinnar sem að lokum lét eftir og gekk út með grátbólgin augu en ótvíræður sigurvegari í drama kvöldsins.

Jú jú , öll höfum við átt í samskiptum við fólk sem í daglegu tali myndi kannski ekki kallast efnilegir keppendur í dramakasti en það er ólíklegasta fólk sem hendir sér með frekju og væli í eitt dramakast án atrennu bara svona uppá að fá áheyrn og athygli, þetta fólk er kannski ekki að henda sér í gólfið í partýum, það frekar eys úr sér á blogginu sínu og oft er það alveg bláedrú, í bréfaskrifum ,símtölum ,sms sendingum og þessháttar, það leggst uppá vini sína eða ættinga í von um jákvæð viðbrögð við sínum ægilegu vandamálum og er svo alveg steinhissa á dræmum undirtektum viðmælandans .

Dramaköst eru mun algengari ef vín er haft um hönd og þá fá oft niðurbældar tilfinningar að koma uppá yfirborðið, höfnunartilfinningin , afbrýðisemin, athyglissýkin og allskonar óuppgerðar tilfinningar sem hafa einmitt fengið að breiða úr sér inní manneskjunni einsog meinvörp.
Oft hætta pör saman á fylleríi, stundum byrja þau saman aftur, stundum ekki. Vinir hætta að tala saman og ættingjar afneita hvorum öðrum.

Þá er mjög gott að bera við minnisleysinu víðfræga og það er oft bara best að gleyma svona vitleysu og hlæja að henni því að dramakastið er oft bara byggt á misskilningi, of eða vantúlkun á aðstæðum með slatta af vanþroska og reynsluleysi í samskiptum við annað fólk.

Allavega er það mín persónulega skoðun og þarf ekki að endurspegla álit almennings.