Það er alveg dásamlegt að við Íslingar getum loksins fengið einhverja pínulitla uppreisn æru eftir þetta harðlífi sem einkennt hefur íslenskt þjóðarstolt uppá síðkastið.

Vorið er greinilega á undanhaldi og sumarið er að detta inn, garðar að grænka og humlurnar okkar krúttilegu suða og hlussast glaðar um nýútsprungna fíflana sem eru að springa úr gleði.

Já ég hef sjaldan fundið vorið jafngreinilega koma inn með jafnmiklu trukki, það virðist vera að birta yfir öllu í mínu lífi, ég er sáttari við allt, ég er glaðari með allt, ég á fullt af vinum og vinkonum sem eru æst í að gleðja mig og svo einstaka aðdáendur farnir að dúkka upp hér og hvar, mér til ómældrar ánægju .

Maður heldur oft að ef maður er alltaf að hafa áhyggjur af öllu þá sé maður nú með hlutina under control, en svo er aldeilis ekki, bara slaka á og sleppa takinu á leiðinlegu hlutunum, þá hleypast skemmtilegu hlutirnir nær og allt verður auðveldara.

Já ég er kannski búin að missa mig í sápukúluskýinu og öllu því, en hverjum er ekki sama .

Hakúnamatata !