Oft var þörf en nú er nauðsyn - hvernig gera má Baggalútíu að efnahagslegu stórveldi í 12 skrefum.
Slæm staða efnahagsmála hefur vart farið framhjá nokkrum manni. Baggalútía stendur reyndar betur að vígi en margir en til að tryggja í eitt skipti fyrir öll að þar komi eigi til samdráttar í efnahagslífi er nauðsynlegt að grípa strax til markvissra aðgerða. Markmið aðgerðanna er að þegar þeim er lokið verði Baggalútía margfalt öflugri en áður í efnahagslegu jafnt sem hernaðarlegu tilliti. Munu þær leiða til að í Baggalútíu verður engin kreppa heldur þvert á móti gríðarlegur uppgangur og góðæri.
Leggjum vjer því til að þegar í stað verði ráðist í eftirfarandi aðgerðir - þær eru í 12 liðum og ekkert því til fyrirstöðu að hefjast handa strax:
(1) Hernaðaruppbygging. Stórefla her Baggalútíu. Hefur þegar verið gert.
(2) Hlutafjelagavæðing. Stofna hlutafjelag ("Aðalríkið") um rekstur baggalútíska ríkisins. Stofna síðan dótturfjelag ("Aukaríkið") undir því hlutafjelagi. Við stofnun yfirtekur Aukaríkið allar skuldir Aðalríkisins sem þar með er í mjög sterkri stöðu efnahagslega því það er skuldlaust með öllu.
(3) Aukaríkið fær að láni 50% af verðmætum Aðalríkisins og notar það lán til að kaupa stóran hlut í Aðalríkinu á yfirverði. Við það að einhver sje reiðubúinn að greiða svona hátt verð í Aðalríkinu stórhækkar verð hlutabrjefa í Aðalríkinu. Hæfilegan hluta hlutabrjefa í Aðalríkinu er þar með hægt að selja á himinháu verði og nota hagnaðinn til að lána Aukaríkinu svo það geti keypt enn meira af hlutabrjefum í Aðalríkinu á himinháu verði. Þá hækkar enn verð hlutabrjefa í Aðalríkinu og hægt er að endurtaka hlutabrjefasöluna er lýst var að ofan. Þetta má endurtaka þar til gróðinn er orðinn hæfilegur en þó eigi svo oft að veki grunsemdir.
(4) Til að minnka grunsemdir vegna starfseminnar í (3) og einnig í þeim yfirlýsta tilgangi að dreifa áhættu má ef þörf þykir á stofna Aukaríki A, Aukaríki B, Aukaríki C o.s.frv. (fjöldi eftir hentugleika; mælt er með að hann sje a.m.k. fáein hundruð). Starfsemi þeirra verður eins og hjá Aukaríkinu í (3) auk þess sem þau geta eftir atvikum yfirtekið ýmsar skuldir er Aðalríkinu gæti dottið í hug að stofna til.
(5) Þar eð Aðalríkið er skuldlaust og raunar gríðarlega auðugt eftir aðgerðirnar í (3) og (4) er það í afar hagstæðri aðstöðu til að taka risastór lán erlendis. Lánin geta verið samanlagt a.m.k. jafn stór heildarverðmætum allra eigna baggalútíska ríkisins því hægt er að taka slík lán út á öll þau verðmæti. Helmingur lánanna er notaður til að efla enn baggalútíska herinn (sbr. (1)) með kaupum á gífurlegu magni hergagna þar sem samið er um að borga 10% af verði þeirra út strax og afganginn á næstu 10 árum eða svo. Þar með er búið að koma upp hergögnum sem eru meira en fimmfalt verðmætari en allar aðrar eignir baggalútíska ríkisins til samans og baggalútíski herinn þar með orðinn gríðarlega öflugur og ógnvekjandi Ljómar upp.
(6) Hinn helmingu lánanna í (5) er notaður til að styrkja stöðu Aukaríkjanna með ýmist aukningu á hlutafje þar eða með lántökum til þeirra. Aukaríkin nota þetta nýfengna fje til að fjárfesta í hlutabrjefum í Aðalríkinu enda augljóst að uppgangurinn þar og hernaðaruppbyggingin á eftir að þýða enn frekari hækkun þeirra hlutabrjefa.
(7) Aukaríkin stofna áhættusjóði erlendis sem síðan kaupa hlutabrjefin á háu verði enda 'augljóst' að þau munu hækka endalaust. Aðalríkin kaupa öll Aukaríkin enda allt sem hugsanlega gæti verið tap af komið í áðurnefnda áhættusjóði. Aukaríkin 'hverfa' þar með (sameinast Aðalríkinu) öll og eftir standa sjóðirnir sme sjálfstæð fyrirbrigði í útlöndum.
(8) Eignatilfærsla án skattahækkana. Allir peningar Baggalútíu eru á einum tímapunkti notaðir til að kaupa erlendan gjaldeyri. Lygasögum er komið af stað um yfirvofandi efnahagsörðugleika í Baggalútíu. Þá fellur gengi baggalútíska gjaldmiðilsins gríðarlega. Þá er erlenda gjaldeyrinum skipt aftur í böggur og birtar sannanir þess að efnahagurinn sje í lagi og gengi böggunar styrkist í fyrra horf á ný. Með þessu hafa eignir verið færðar frá almenningi og erlendum ríkjum til Baggalútíu og peningaeign hefur aukist og það því meira sem gengið fjell meira Ljómar upp.
(9) Baggalútíska ríkið yfirtekur Aðalríkið og þjóðnýtir það.
(10) Aðgerðirnar í (8) og (9) vekja tortryggni sem leiðir til að sjóðirnir í (7) fara allir á hausinn. Það gerir hinsvegar ekkert til því þangað var búið að flytja allt hugsanlegt tap tengt Aðalríkinu (það var gert gegnum öll Aukaríkin sem nú eru ekki lengur til). Því tapar Baggalútía engu á því og allar skuldir hverfa með sjóðunum - þeir tilheyra þeim ríkjum þar sem þeir eru staðsettir og koma Baggalútíu því nákvæmlega ekkert við.
(11) Baggalútía neitar að borga erlendu skuldirnar í (10) enda sjóðirnir sem fyrr segir í sk. 'útlöndum' og því hefur Baggalútía ekkert með þá að gera. Auk þess sagði langafi einhvers ráðherranna í ríkisstjórn Baggalútíu að skuldir fjárglæframanna eigi aldrei að borga. Og hana nú ! Á sama hátt má að sjálfsögðu neita að borga eftirstöðvarnar vegna kaupanna á hergögnunum í (5) og vísa til breyttra forsendna og óvinveittra yfirlýsinga viðkomandi ríkja.
(12) Erlend viðbrögð við neituninni í (11) verða neikvæð. Þá má hinsvegar vinsamlegast benda viðkomandi erlendu ríkjunum á að baggalútíski herinn hafi nýlega verið 'lítillega' efldur, sbr. í (1) og (5). Fellur þá samstundis allt í ljúfa löð.
Að þessu loknu er Baggalútía miklu sterkari en áður. Hún er skuldlaus, eignir (jafnt peningar sem annað) líklega a.m.k. tífalt meiri en í byrjun og herinn margfalt öflugri en áður þannig að enginn í sk. 'útlöndum' mun hafa neitt við þessar aðgerðir að athuga - öllum verður fullljóst hvaða afleiðingar aðfinnslur hefðu. Vegna þessa stóraukna afls baggalútíska heimsveldisins verður síðan auðveldara en áður að endurtaka svona aðgerðir í framtíðinni ef þörf krefur Ljómar upp. Blasir því óendanlegt ríkidæmi og efnahagslegur uppgangur við baggalútíska heimsveldinu Ljómar enn meira upp.
Það kemur óbeint við sögu - hin mikla kóbalteign Baggalútíu hækkar að sjálfsögðu stórlega verð hlutabrjefa í Aðalríkinu.
Þetta líst mér stórvel á. En hvernig er það, eru böggugjaldmiðilinn ekki rækilega baktryggður með því að hvíla á kóbaltfæti? Og meður því að kóbalt getur ekki hrunið í verði - er þá nokkur hætta á gengisfalli. Og þó svo væri, myndi herinn ekki sjá um að skjóta þá sem því yllu?
Þetta er pottþétt plan. Ég vona að þessu verði hrint í framkvæmd strax. [Ljómar upp]
hlewagastiR: Sögusagnirnar í (8) gætu t.d. falist í orðrómi um að Baggalútía eigi ekkert kóbalt. Þar með verður gríðarlegt gengisfall þó kóbalt geti ekki gengisfallið. Auðvelt er síðan í framhaldinu að sanna að Baggalútía á í reynd gríðarlegar kóbaltbirgðir og styrkist þá gengið á ný.
Þetta plan lítur vel út á blaði.
Hinsvegar finnst mér að ég hafi séð svipað plan einhversstaðar annarsstaðar nema hvað þar var atburðarásinni lýst í þátíð og einhvernveginn virtist endirinn hafa klikkað.
Ég hef fulla trú á þessari fyriráætlan... Byrjar að framleiða [Eðal-Últra-Kóbalt-Ákavíti til að fagna ríkidæminu]...
<Drekkur allt Eðal-Últra-Kóbalt-Ákavítið áður en það er tilbúið>
<Fær hikkkkksta>
Þetta lítur út fyrir að vera svo gott plan að það hlýtur einhvers staðar að vera einhver vitleysa í þessu.
Ég er bara ekki búin að finna hana enn.
Oss grunar að það kunni að vera algeng mistök að gleyma að byggja upp nógu öflugan her - liðir (1) og (5) eru afar mikilvægir. Kannski hafa slík mistök átt sjer stað í því sem Upprifinn nefnir.
Norn: Þjer getið t.d. sjeð um skjalafals og gagnaeyðingu.
Já, ég held einmitt að þetta með herinn hafi klikkað í ríki sem ég hef nýlega heyrt um að sé í djúpum skít, þó það hafi að öðru leiti farið eftir mjög svipaðri áætlun.
Þó held ég að hermálaráðherrann í því dæmi hafi haft góðan vilja að efla herinn nægilega en hafi vantað nægilegan stuðning. Það mun ekki gjörast hér.
Annars líst mér stórvel á áætlunina.