Sjúddirarerei sjúddirarira,
hjá Gylfa Ćgis er sko líf og fjör.
Hjá Gylfa Ćgis allt er mjög svo vandađ,
Ekkert skip í stofuskápnum strandađ.
Hann er ekki giftur neinni skessu,
en vćri alveg til í eina
Sjúddirarerei, sjúddirarira
til í eina hljómplötuna enn.
Hjá honum ekkert hinsegin skal vera
og helst má ekkert öđruvísi gera.
Sumir vilja vitleysuna virkja,
verst hann hljómar alveg eins og
Sjúddirarerei, sjúddirarira
hljómar alveg eins og hálfviti.
Ef í sól og sumri hvílir beinin
séra Pálmi dregur hann í steininn
enda orđinn rallhálfur af rommi.
Hann raupar um ađ hann sé orđinn
Sjúddirarerei, sjúddirarira
hann sé orđinn mikill sómasveinn
[Brosir út ađ eyrum og lyftir báđum höndum upp fyrir höfuđ til merkis um ađ sjer hafi ţótt ţetta afskaplega fyndiđ]