- Langlundargeð
- Hagyrðingamót áþriðjudaginn
- Jólakveðja
- Kæst skata
- Kennarinn
- Trúlegt
- Nei-kvæði
- Væmni
- Ömurð
- Systir
- Kvöldljóð
- Heimild um horfna stúlku
- Langferð
- Fullkominn
- Dónakarlar
- Óveður
- Það er svo undarlegt...
- Fimm ára
- Morð.
- Amma.
- Pæling.
- Minningar
- Foreldrar.
- Kaffispeki.
- Ó vei! Ó vei!
- Nú er það blóðugt.
- Nýgræðingur meðritstíflu?
Þessi sálmur er heimild um litla stúlku sem einu sinni var hrekklaus og hamingjusöm. Stúlku sem einu sinni geymdi hjá sér sakleysi barnæskunnar og trúna á Guð sem henni var kennt að væri öllum svo góður. Þetta er heimild um stúlku sem upplifði atburði sem breyttu henni fyrir lífstíð, á óteljandi vegu.<br /> <br /> Sálmurinn er allra fyrsta tilraun þessarar barnungu stúlku til þess að setja hugsanir og tilfinningar í ljóð. Hún kunni ekkert í bragfræði, en kaus þó þessa leið til þess að tjá sig.<br /> <br /> Á fullorðinsárum ætlaði þessi stúlka að endurskrifa ljóðið samkvæmt ströngustu reglum, en hætti við. Það er jú ekki hægt að breyta fortíðinni. Því skal ljóðið, eins og fortíðin, standa óbreytt.
-*-
Þið hurfuð líkt og sólin sest að kveldi,
hurfðuð líkt og hiti bræðir hjarn.
Sitjið nú í guðsins ástareldi.
Hvert og eitt er drottins elskað barn.
Minningin um ykkur hlýjar hjartað
þó sorgin sitji yfir okkur enn.
Hlýja lífsins sólin ykkar bjarta
á himnum skín og dafnar bæði í senn.
Ást er eitt sem aldrei getur dáið
við elskum ykkur áfram ár og síð.
Þið hoppið um, á lífsins akri sáið,
lifandi hjá Guði alla tíð.
-*-
(12 af 27)
[Fær ryk í augað] Já blóðugt mín, það búa miklar tilfinningar þarna að baki..Samhryggist litlu stúkunni og óska henni velfarnaðar og hamingju í öllu sem að hún tekur sér fyrir hendur.
Afar tilfinningalegt og sorglegt. Góðar minningar eru gull, það skulum við líka hafa í huga í samskiptum okkar við okkar nánustu, á morgun gæti verið of seint að segja fyrirgefðu eða taka utanum einhvern. Ég spyr mig af hverju eru allir alltaf að fara og aðir á förum ?? Ég er orðin þreittur á jarðarförum, einhvernvegin svona búinn að fá nóg í bili af dauða.
Hugljúft og rétt hjá þér að vera ekki að breyta þessu. Blessuð sé minning þeirra látnu.
Ekki hefði ég lagt í að lesa þetta ef ég væri ný búin að missa barn eða lítið systkini. Bráðfallegur sálmur. Haltu þessu áfram.
Tifinningaríkt og fallegt á sinn dimma hátt. Alveg óþarft að skemma með ströngum bragfræðireglum.
Þessu skaltu aldrei krukka í, þar er ég sammála þér.
Það er undarlegt ástandið sem hugurinn getur farið í við missi. Ráðvilltur en samt skýr, tómur en samt á hundrað, dofinn en samt tilfinninganæmur. Stundum finnst mér ég sjá þessi einkenni í skrifum fólks og sé votta fyrir þeim hjá þér. Þetta er vel gert.
Það er ekki auðvelt að finna orð við hæfi tilað leggja hér í belg.
Glúmi tókst það hinsvegar, svo ljómandi að ég hef engu þar við að bæta frá eigin brjósti.
Læt þó fylgja mínum ágætustu kveðjum eftirfarandi tilvitnun í hið fornkveðna:
Deyr fé.
Deyja frændr.
Deyr sjálfr ið sama.
En orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getr.
Takk fyrir mig. Þið verðið bara að afsaka þunglyndisleg félagsrit. Ég finn bara ekki hjá mér sérstaka þörf til þess að skrifa þegar ég er í hæstu hæðum.
Mikið er þetta fallegt... og sorglega snertandi. Guð geymi þá látnu. Takk, Blóðugt, fyrir að birta þetta.
- Fæðing hér: 28/9/05 21:23
- Síðast á ferli: 4/2/19 14:42
- Innlegg: 8170