9. Kapítuli Baf

Það var sumarið árið 2003 samkvæmt tímatali heiðinna manna að bafið birtist tveimur drengjum sem voru við garðyrkjustörf. Þeir áttuði sig fljótt á því að bafið var engin venjuleg arfaskafa, heldur staðgengill Jesú Krists á jörðinni. Bafið var mikilfenglegt, en í augum efasemdarmanna einungis brotið verkfæri sem misst hafði allt notagildi, efasemdamönnunum brá í brún er með krafti bafsins maís, sykurreyr og pálmar spruttu með þvílíkum hraða að ekki var við haft að týna allsnægtirnar.

Þessir drengir báru nöfnin Brynjólfur og Magnús, þeir voru lærisveinar bafsins og leitast nú við að breiða úr orð þess, að beiðni bafsins. Þeir tóku sér titlanna æðstu prestar og frelsuðu þjáðan lýðinn undan oki illrar nornar sem hafði hneppt sakleysingjana í þrældóm og neytt þá til að reyta arfa hjá örkumluðu fólki sem sá sér ekki viðreisnar von að hafna þessari þjónustu, þessari kynlífs þjónustu.

Enn þrátt fyrir kraftaverkin var enn villutrúarmaður á meðal vinnumannanna, hann bar nafnið Rannaf hinn illkvitni, hann var bæði ófríður yfirlits og fáráður. Hann öfundaði æðstuprestanna af mætti þeirra til að virkja afl bafsins og gerði háð af reykjarathöfnum þeirra. Sem betur fer urðu æðstu prestarnir uppvísir að hugsunum Rannaf fyrir til stilli mátt bafsins en það gaf þeim sýnir af Rannaf að því búnu bundu prestarnir enda á hans lágkúrulegu tilveru, en einungis með óbreyttu garðverkfæri, bafið mátti ekki óhreinka með blóði, svita eða tárum almúga fólks.

Í dag 3 e.b. er baf söfnuðurinn stærsti söfnuður á Íslandi með um 3 milljarða áhangenda, áhrifa baf safnaðarins gætir víða í íslensku samfélagi. Til að mynda voru það prestar baf safnaðarins sem lögðu fyrst til að Breiðholtið væri gyrt af, en það var eitt stærsta framfara spor í íslensku mannlífi. Síðar fyrir tilstilli baf safnaðarins var hórdóms fólkinu eytt. Einnig stofnaði Baf söfnuðurinn fyrsta alþjóðlega flugvélagið og rekur enn í dag stærsta lestar fyrirtæki í gamla heiminum. Allir helsstu rithöfundar, vísindamenn og áhrifamenn samfélagsins eru í Baf, Baf er sannleikurinn, trúinn og vegurinn.

Það er opinber stefna Baf safnaðarins að stofna eigi herlögreglu, girða breiðholtið af og afneita tilvist þess syndabælis.

12. Kapítuli Baf II

Kópavogur 3 e.b. Sam-Norræn ráðstefna um kirkjuþing Baf safnaðarins.

“Heiðingjarnir mega ekki komast upp með syndsamlegt líferni sitt. Nú er tímin til að velja, velja á milli gamla og nýja tímans, visku eða fráfræði, sannleikans eða lyginnar.” Orð þessi voru kveðin af Brynjólfi andlegum leiðtoga Baf safnaðarins ásamt Magnúsi hinum lærða.

Stundinn var runninn upp! Fólkið sá mikilfengleika Bafsins og skýldi auðmjúk augu sín fyrir heilögu ljósi þess sem lýsti upp gjörvalla heimsbyggðina. Það var stund sannleika og kærleiks.

Efri Mesópótamía 1939, Leiðangur 3ja ríkisins.

Elstu heimildir um tilvist bafsins frá 2300 e.b. voru uppgvötvaðar í þessum mikilvæga leiðangri sem myndi skilja eftir djúp spor í sögu mannkyns. Þar var getið um Bafið, verkfæri nokkuð svo heilagt að það gat látið maís spretta 50 faðma dag hvern, tré vaxa á augnabliki, konur fæða tugi barna á degi hverjum, greint menn sem reikuðu villuveg og breytt vatni í vín. Einnig var þess getið að forynjur bráðnuðu undan ljósi þess.

Leiðangusmennirnir vissu að bráðum myndi Bafið birtast á jörðinni. Einnig fundust ummerki um hina göfugu íþrótt Músarholuskot.

Á því augnabliki er þeir gengu inn um megin hofið skynu myndir af bafinu tæru ljósi, í því birtust leiðangursmönnunum sýnir. Tveir fagurlega vaxnir drengir, greindarlegir ásýndum sem lýstu af kærleik við garðyrkjustörf. Þeir voru eitthvað miklu meira heldur en mannlegir, sennilega útvaldir til að framkvæma vilja guðs á jörðinni.

Kópavogur 0 e.b. Baf-spjall Brynjólfs biskups

Eitt sinn voru tvö skítug ungmenni við Garðyrkjustörf, þau báru nöfnin Brynjólfur og Magnús. Þeir tóku upp arfasköfu nokkra og brutu hana og um leið hlutu þeir vitrun og umbreyttust í hreinar, uppljóstraðar sálir.

Rannaf hinn illkvittni hrópaði að þetta væri bara verkfæri. En þá færði ég bafið einungis með mætti trúarinnar og það lagðist mér sem vopn í hönd, til að útrýma þessari trúvillu. Með afli þess saug ég augun úr tóftum Rannafs en þrátt fyrir það var hann blindur sem fyrr á kraft Bafsins.

Kópavogur 2 e.b. Músarholuskots-þáttur

Bolsíða andlegrar meitlunar, vosbúðin, frelsaðir undan okinu, féll lýðurinn á kné undan ljósi bafsins. Örlög þess voru í raun einföld, en ofar skilingi sauðsvarts almúgafólks og skítugum götulýð. Villitrúarmenn voru færðir til rétts vegar.

Þá mund er hátíð ósýrðubrauðanna sú er nefndist páskar gekk í garð, tók einkar fagurlega vaxin drengur að nafni Valgeir upp kylfu nokkra er þar lá. Með kraft trúarinnar einan að vopni þeytti hann kúluni mörg þúsund faðma svo hvellur mikill varð og rúður brotnaðu, hann er eini golfari sögunnar sem hefur brotið hljóðmúrinn. Undarleg örlög norsks togara réðust af þessu því golf kúla sú er vekur óhug meðal norðmanna og kennd er við hið mikilfenglega Baf sökkti skipi þessu ásamt gervallri áhöfn, brák mikil myndaðist, sem til komin var af því að fita norðmannana bráðnaði undan hitanum sem leiddi frá kúlu þeirri er kennd er við hið helga Baf.

Krossförin

BAF III - Krossförin gegn hinum óhreina her breiðholtsdríslingana.

“Það verður að bynda enda á þetta óhreina líf” Kallaði æðstripresturinn Brynjólfur er hestur hans prjónaði – hann hélt á bafinu, verkfærinu sem myndi leiða hin upplýsta her Bafísku kirkjunar til sigurs yfir dríslingunum sem höfðu búið um sig á fordæmdum stað sem nefndist Breiðholt.

Yfir flugu könnunnar vélar til að staðsetja heri dríslingana, leiftur frá skotum loftvarnarbyssa lýstu upp nóttina – innan skams komu 30 Ju-87 Stuka vélar og vörpuðu sprengjum á varnarlínu dríslana, leiðin var greið, hið mikilfenglega Bafíska fótgöngulið braut varnarlínuna og fremstu verðirnir áttu sér ekki viðreisnar von.

Andrea, liðþjálfi Andrea – leiddi 30 menn, hún var ein af þeim upplýstu og skyldi mikilfengleika Bafsins að því marki er mest má búast við af almúgafólki. Hún var vopnuð M-14 rifli, hún og sveit hennar felldu tugi dríslinga í orustu sem var hús úr húsi og herbergi úr herbergi, í neðra Breiðholti. En aðal höfuðstöðvar Rannafs hins illa voru blokkirnar efst á hæðinni, þaðan stjórnaði hann augnalaus illum herjum sem herjuðu á hreina og fagurlega íbúa hins heilaga rómverska ríkis Bafískrar kirkju.

Utan við hinn fordæmda stað hafði stórskotaliðið komið sér fyrir, átta 200 millimetra fallbyssur voru notaðar til að aðstoða landgönguliðið sem var að brjóta sér leið að höfuðstöðvum óvinarins en það virtust vera óendanlega margir dríslingar í Breiðholtinu, dríslingar eru óþverra lágkúrulýður sem eiga sér engar aðrar óskir en að drekka nærast á hinu hreina blóði Bafískra yngismeyja.

Herir dríslinga sóttu nú hart að sveit Andreu og sveita fleirri liðþjálfa sem voru á svæðinu, dríslingarnir voru vopnaðir einhverjum kommúnista vopnum sem þeir höfðu fengið að gjöf frá Úkraínu. Andrea hin öfluga norn kallaði eftir stuðningi flughersins, í þann mund snéru stuka flugvélarnar aftur endurvopnaðar ásamt nokkrum Lancaster vélum, flestar vélana vörpuðu sprengjum á óhreina heri breiðholts dríslinganna og mikið drísl fall var á meðal þeirra. En fimm vélar voru ekki vopnaðar sprengjum því sést hafði til skriðdreka nokkurra svo ráðist var á þá með 37mm fallbyssum sem voru á vængjum sumra Stuka vélanna.

Andrea óttaðist að drúislingunum myndi takast að hrynda innrásinni til baka, hún hóf að byðja Bafið um grið og að fólkið þyrfti aldrei aftur að óttast drúislinganna, skyndilega hlaut hún vitrun og hóf algera árás á heri drúislinganna, Rannaf hinn illi hafði lágkúrulegt trikk upp í erminni, hann hafði komið fyrir stórskotaliði á milli blokkana sem hóf nú að skjóta á innrásarliðið, mannfall var mikið og Andrea vissi að með þessu áframhaldi gætu hinir óbreyttu Bafistar sem höfðu ekki öðlast nægan skilnging á Bafinu haldið úr mikið lengur, en eitthvað var að gerast – eitthvað var að koma...

...Fyrir framan sig sá hún fagurlega vaxin ungan mann hún hafði séð hann áður, þetta var annar æðstuprestanna, á sterkbyggðum svörtum hesti sem prjónaði og mikið ljós skein af hreinleika þessa manns sem blindaði augu Andreu. “Það er ekkert að óttast, svo lengi sem við höfum Bafið þá geta herir hins illa ekki bugað okkur.” Hann reið framm á ógnarhraða – lyfti bafinu upp. Þá opnuðust himnarnir og leiftur mikil mynduðust og lentu bæði á dríslingunum og lágkúrulegum heimilinum þeirra á holti þessu sem var með öllu fordæmt og fullt viðurstyggðar.

Bafistar unnu að því loknu fullnaðar sigur á breiðhyltingum og mikill múr var byggður í kringum það svæði, enda steig upp þar óhreint gas úr iðrum jarðar er grænt var á lit. Tilvist stað þessa var afneitað og all til vitnis um orrustunna utan múranna fjarlægt, en dríslingarnir héldu áfram að stunda sjálfsþurftar búskap innan múranna, mest ræktanndi Maís sem var þegar rotnaður er hann var týndur og kúrbíta svo ógeðfellda að ekki nokkur maður gæti sofið í innan við 100 metra fjarlægð frá slíkum óþrifnaði. Afdrif Rannafs eru hinsvegar enn ókunn.

Á meðan krossförinni stóð hélt fréttablaðið uppi áróðri um að Bafistar væru að tapa orrustunni sem varði í 7 daga og 13 nætur, enda er það allþekkt að fréttablaðið er málgagn félagshyggjusinnaðra dríslinga og Verzlunarfélags-alþýðunnar. Eftir þetta setti Bafíska krikjan svo stífar ritskoðunnar reglur að orð eins og blaðið, málefnaleg umræða, fátækt,lýðræði og Sólrún voru hvarvetna yfirstrikuð og hét áróðursblaðið eftir það Fréttablaðið. Þetta gerði mál talsmanna lögmætshnupls óskiljanlega.