Nokkurra ára gamall sálmur eftir hinn mikla Bölverk.
Öđruvísi mér áđur brá,
allt var smátt í sniđum.
Fyrrum gat ég fleytt mér á
fjórum megariđum.
Ef mig hefur einhver rćst
iđjulaus ei hangi.
Aldrei nokkur friđur fćst
fyrir músagangi.
Mest er eymd mín út af ţví
ömurlegir klaufar
trođa alls kyns tólum í
tengi mín og raufar.
Međan ótal ţrautir ţjá
ţađ er bót viđ pínum:
hörku skvísur hátta á
hörđum diski mínum.
Stórgott, enda ekki viđ öđru ađ búast frá höfundi...
--------------------
Vel er kveđiđ, vel er mćlt,
-verkur Böl- minn kćri
Ţér hef ég aldrei áđur hćlt
en ófá haft tćkifćri.
Hvílíkan annan eins öndvegis kveđskap hef ég ekki séđ síđan Barbapabbi orti ljóđiđ um Áramót.
Ţetta er sko úrvalsrit.