Ég vil gagnrýna sjálfan mig, ég hugsa að ég hafi ætlað að gagnrýna sjálfan mig fyrir að vera gleyminn en man það þó ekki alveg nógu vel. Sé þó að ég hef skrifað sem titil á þessu félagsriti orðið Kalkaður og þó svo að ég gæti hafa verið að meina kalkið í skónum mínum eftir að hafa verið að þvælast í kalknámunum, hvert er ég að fara eiginlega [les aftur það sem er komið]. Já, kalk, það borgar sig að borða mikið kalk því það þykir vera gott við vöxt og viðhald beina og tanna, þá er nauðsynlegt að borða fæðu með D-vítamíni og ekki gleyma C-vítamíninu, hvert er ég að fara eiginlega [les aftur það sem er komið].

Já nú man ég, ég ætlaði að segja frá því að ég er búinn að gleyma framhaldssögunni um Klípu í námunni, o jæja það hlýtur að rifjast upp með tíð og tíma. Ég gef Kalki þrjár stjörnur, fimm fyrir hollustu, mínus eina vegna þess hvað það er hvim-leitt í skóm og mínus eina fyrir að vera í hausnum á mér.