Maður þorir vart að mæla lengur.
Ég er nokkuð smeykur þessa stundina, þori vart að mæla, hér er nefnilega hætt við að maður segi eitthvað vitlaust. Á hverju strái drýpur smjör og smjörið tætir ófróða í sig ef orðin eru vitlaust upp sett. Hætt er við að maður missi inn í tölvuna orð sem bogna á rangan hátt, auk þess sem frumleiki þarf að vera alls ráðandi. Það er ansi heilabrjótandi að skrifa rit þau er kennd hafa verið við lag fés, þegar úlfar bíða fyrir utan kofann og stökkva á og bíta í tánna, ef maður setur óvart löppina út um gluggann, því eins og margir aðrir þá hef ég eingöngu 10 tær og vil ómögulega missa fleiri tær.
Hvað er nýtt undir sólinn? Og hvað er rétt? Sá er þetta skrifar veit ei.
Fyrirfram bið ég ykkur að afsaka þetta félagsrit og mun ég færa það yfir á þráð ef nógu margir biðja mig um slíkt, því þrátt fyrir orð mín þá hef ég ekkert gaman að því að lesa slíkan sora eins og þetta er.
Þessi uppröðun á stöfum hefur sjálfssagt orðið til áður, verst að ég veit ekki hvar og því get ég ómögulega vitnað í þessi orð og segi bara, tekið úr smiðju einhvers - einhvers staðar frá - einhvern tíman (í fortíð eða framtíð).
Það hafa nú sést mun innihaldslausari og leiðinlegri félagsrit en þetta. Þeim fylgja líka oft innihaldslausar og lélegar kvartanir. Ekki það að ég sé með eitthvað af innihaldsríku dóti hér..
Hann Sæmi minn er alltaf svo flottur, er þetta gömul mynd af þér minn kæri vinur..!..
.
Riddarinn lofar að kvarta aldrei aftur yfir meintum félagsritum, þó að þau séu pizzu-auglýsingar eða eða tvær línur á bjagaðri Grænlensku.
.
Ef að þetta er það sem koma skal, hvað er Riddarinn að skipta sér af þeirri dásamlegu þróun.
.
Frábært félagsrit...hipp hipp húrra..!.. [Ertu ekki Sæmalegur Sæmi minn.]
Ég er sæmalegur að vanda, þetta var nú ekki illa meint og alls ekki hugað til þín Heiðglyrnir, heldur heimspekilegar vangaveltur um gerð félagsrita og kjark til að setja fram eitthvað sem gæti verið úthrópað (þó vissulega leynist stríðni og háð til okkar sem svörum félagsritum). Þú átt fullan rétt á því að koma þínum skoðunum á framfæri varðandi félagsrit eins og aðrir og eitt er víst, ég tek mark á orðabelgjununum þínum.
Mér finnst þetta fínt félagsrit og góðar ábendingar.
Fallegur lítill stubbur á myndinni.
Þetta síðasta innlegg þitt Sæmi kom úr hörðustu átt! Þú getur sjálfur verið hrossahlátur! [hlær hættulega mikið]
Mér þykir það afar leitt ef að stafsetningarárátta mín hefur orðið til þess að þú (og/eða aðrir) ert orðinn hræddur við að láta eitthvað frá þér fara hér. Við gerum öll villur öðru hvoru (já, ég líka) og þá er ekkert annað að gera en að laga það sé maður svo lánsamur að vera bent á slíkt.
Þarf ég að taka þetta sem ábendingu til mín Sæmi?
Maður verður bara að kunna að taka gagnrýni og meta hvort hún eigi við eða ekki.
Ég er ekki hræddur við smá spark í rassinn, hvorki frá Heiðglyrni, Ívari eða Ísdrottningu eða hverjum sem er (ekki meint til þín mín Drottning Ísa).
Upphaflegi tilgangur þessa félagsrit var að ég var eingöngu að sýna þeim kjarkminni fram á að það er ekkert mál að halda áfram að skrifa. Á að vera hvatning til frekari skrifta, því lítið hefur verið skrifað undanfarið. Ég er bara svo hugmyndalaus þessa dagana að þetta var það eina sem vildi birtast.
Það er náttúrulega til skammar að þriggja daga félagsrit skuli enn vera á forsíðunni, þá er nú betra að fá illa íhuguð félagsrit. Maður hefur þá eitthvað til að skammast yfir.