16 Júlí 1530, Mongólía.
Ég verđ ţví miđur ađ skrifa ţetta hratt, ţví eftir klukkustund verđ ég hengdur ef ég skil ţessa Mongóla rétt. Ég efast um ađ ég fái langan tíma í viđbót til skrifta og ţađ virđist útilokađ ađ sleppa úr ţessari prísund, ţetta er einhvers konar hellir sem lokađur er međ steini og bakviđ steininn eru hermenn keisarans. Ef einhver er ađ lesa ţetta ţá eru yfirgnćfandi líkur á ađ ég sé dauđur* Ég býst ekki viđ björgun ţar sem ţađ eina sem ég hef er skriffćri og dagbókin mín kćra. Ţar sem ég býst ekki viđ ađ nokkur muni sjá ţessi orđ ćtla ég ađ enda dagbókina á vísu til heiđurs ţessarar dagbókar sem fylgt hefur mér í gegnum súrt og sćtt.
Dagbókin mín kćra
kann ég ţig ađ mćra
kćr ert ávallt mér
Ţegar fíflin ćra
og fávitar mig sćra
finn ég skjól hjá ţér.
Sćmundur fróđi Sigfússon
* [Nei ég er ekki dauđur en útlitiđ var svart, segi betur frá ţví síđar hvernig ég slapp]
Ég hálfpartinn skammast mín fyrir ţađ hvernig ég komst í ţessa klípu en vil kenna órum og töfrum einnar ungmeyjar sem keisarinn hafđi hug á. Vil ekki fara í ţađ nánar en keisaranum var illa viđ ađ tapa í ástarmálum eins og flestir keisarar, hálfgerđ klisja kanski en ég lét neđri kenndir ráđa mínu lífi á sextándu öldinni, líklega grái fiđringurinn.
Krókur, nei ţetta er mynd sem ég stal af Internetinu, Genghis Kahn var uppi á ţrettándu öldinni, engar myndavélar til ţá.