Gramsað í gömlum kössum.
Ég var inni í bílskúr í morgun að róta í gömlum kössum og fann þetta: Það er ávalt en samt kantað, sívalt en samt kassalaga, hvítt en samt svart, gott og um leið vont, fallegt en samt ljótt, hrjúft og um leið slétt, sætt en einnig beiskt, mjúkt en samt svo hart.
Ég las svo utaná umbúðirnar og þar stóð:
Innihaldslýsing: Sannleikurinn.
[fær hroll] Ég átti svona einu sinni. Ég fór með það í sorpu og hef ekki haft neinar áhyggjur síðan.
[Hryllir sig enn meir en Ívar. Hrökklast einnig afturábak og hrasar illilega við.]