Í byrjun sá ég beinagrind
í nektardansi dauđans
viđ hlégarđ vínviđarrunnar
síđan rauđann loga ţagnar
altarstein og sorgarkyrđ
Í hveinarsaung hafsins
ţvć ég Pílatus hendurnar
í freiđibađi ólgusjáfar
úr handarleifum hins látna
tíni ég tyndrandi perlumóđir
Ég man hafsbottninn međ
sundurslítna Medusagrímu
verndargrip rauđann kórall
pílagrímsstaf úr dýrindis skeljum
Ég man tvö sorgmćdd augu
viđ akkeri , leikfang fiskanna
og orđinn skrifuđ í sandinn
Hér hefst hinn langa ferđ
á hinu óendanlega hafi
Ljómandi & ágćtlegahljómandi - reyndar átta ég mig ekki alveg á orđinu ´hveinarsaung(ur)´.