Í byrjun sá ég beinagrind
í nektardansi dauðans
við hlégarð vínviðarrunnar
síðan rauðann loga þagnar
altarstein og sorgarkyrð

Í hveinarsaung hafsins
þvæ ég Pílatus hendurnar
í freiðibaði ólgusjáfar
úr handarleifum hins látna
tíni ég tyndrandi perlumóðir

Ég man hafsbottninn með
sundurslítna Medusagrímu
verndargrip rauðann kórall
pílagrímsstaf úr dýrindis skeljum

Ég man tvö sorgmædd augu
við akkeri , leikfang fiskanna
og orðinn skrifuð í sandinn

Hér hefst hinn langa ferð
á hinu óendanlega hafi